Prinz 4 zaprojektowany był jako dwudrzwiowy sedan, wzorowany na samochodzie Chevrolet Corvair produkowanym od 1959 roku, jednak mniejszy, czteromiejscowy. Dwucylindrowy silnik umieszczony został z tyłu, zaś napęd był na tylne koła.
NSU Prinz 4L zastąpił pierwotny model w 1962 roku. Był krótszy niż NSU 1000, napędzany silnikiem dwucylindrowym, chłodzonym powietrzem. Po przejęciu NSU przez Volkswagena, nazwę producenta zmieniono na Audi-NSU AG, zaś produkty NSU szybko wycofano z produkcji, jako że znajdowały się w tym samym segmencie rynku co VW Garbus firmy-matki.
Łudząco podobne do Prinz 4 wzornictwo miał powstały w tym samym czasie radziecki samochód ZAZ-966 Zaporożec, również skonstruowany na wzór Corvaira (stąd ironicznie nazywany w Polsce np. „Sasza Prinz”). Jednakże był on większy i silnik zastosowany w produkcie z ZSRR (4-cylindrowy, chłodzony powietrzem, o pojemności 0,9 l i mocy 26-50 KM) był zupełnie inny.
NSU Prinz był eksportowany m.in. do USA, gdzie w 1960 roku kosztował 1398 dolarów, będąc najtańszym z szerzej dostępnych samochodów importowanych oraz amerykańskich[1].