NGC 6572
Mgławica planetarna NGC 6572 (HST)
|
Odkrywca
|
Wilhelm Struve
|
Data odkrycia
|
18 lipca 1825
|
Dane obserwacyjne (J2000)
|
Gwiazdozbiór
|
Wężownik
|
Typ
|
mgławica planetarna
|
Rektascensja
|
18h 12m 06,365s
|
Deklinacja
|
+06° 51′ 13,01″
|
Odległość
|
5,7 tys. ly (1736 pc[1])
|
Jasność pozorna mgławicy
|
8,1m
|
Rozmiary kątowe
|
0,25'
|
Charakterystyka fizyczna
|
Alternatywne oznaczenia
|
IRAS 18096+0650, PK 034+11 1, RAFGL 5206S, 2MASX J18120627+0651129, PN ARO 7, PN G034.6+11.8
|
|
NGC 6572 – mgławica planetarna znajdująca się w konstelacji Wężownika w odległości około 5,7 tys. lat świetlnych od Ziemi. Została odkryta 18 lipca 1825 roku przez Wilhelma Struve[2].
Mgławica ta jest stosunkowo młoda. Powłoki gazu zaczęła odrzucać zaledwie kilka tysięcy lat temu, więc jej materia jest wciąż zagęszczona, a sama mgławica ma dużą jasność. Odrzucone powłoki gazu rozszerzają się z prędkością 15 km/s. W miarę jak gęstość gazu będzie malała, mgławica będzie stawać się coraz ciemniejsza. W centrum mgławicy NGC 6572 znajduje się biały karzeł, który jest źródłem świetlistej materii mgławicy[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ L. Stanghellini, R. A. Shaw, E. Villaver: NGC 6572. [w:] Distances of galactic planetary nebulae [on-line]. VizieR, 2008. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
- ↑ Courtney Seligman: NGC 6572. Celestial Atlas. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
- ↑ A dazzling planetary nebula. [w:] Hubble [on-line]. ESA, 2010-12-13. [dostęp 2015-08-05]. (ang.).
Linki zewnętrzne