VI Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej w 1958 roku zostały rozegrane w Szwecji w dniach 8-29 czerwca. Po wybraniu Szwecji na gospodarza mistrzostw świata FIFA zadecydowała, że mistrzostwa świata będą się odbywały naprzemiennie w Europie i Ameryce.
Królem strzelców został Francuz Just Fontaine z 13 strzelonymi bramkami. W finale spotkały się reprezentacje Szwecji i Brazylii. Brazylia wygrała 5:2, a po 2 bramki dla Brazylii strzelili Pelé, czyli Edson Arantes de Nascimento, wówczas 18-latek i Vavá, czyli Edwaldo Izidio Neto. Był to pierwszy tytuł dla Brazylijczyków, których do zwycięstwa prowadził trener Vicente Feola, zwany „Gordo” (gruby).
W meczu o trzecie miejsce Francuzi pokonali obrońców trofeum – Niemców, a 4 gole strzelił Just Fontaine. W turnieju zadebiutowały reprezentacje Irlandii Północnej, Walii i Związku Radzieckiego.
Reprezentacje narodowe, które się zakwalifikowały zostały podzielone na 4 grupy po 4 zespoły. Rozgrywali mecze każdy z każdym. Za wygraną dostawali 2 punkty, za remis 1, za przegraną 0. Jeśli drużyny z miejsc 2 i 3 miały po tyle samo punktów rozgrywały baraż o awans do ćwierćfinałów. Z ćwierćfinałów wygrane zespoły przechodziły dalej do półfinałów, przegrane odpadały. Wygrane zespoły z półfinałów wchodziły do finału, a przegrane rozgrywały mecz o 3. miejsce.