Mikołaj V karniowski (ur. ok. 1409, zm. 1452) – książę karniowsko-raciborski od 1424 r., w wyniku podziału w 1437 r. w Karniowie, Bruntalu, Pszczynie, Rybniku i Wodzisławiu.
Życiorys
Mikołaj V był młodszym synem księcia karniowsko-raciborskiego Jana II Żelaznego i Heleny Korybutówny.
W 1424 r. zmarł ojciec księcia Jan II, a księstwo w związku z małoletniością jego synów znalazło się początkowo pod rządami regencji, na czele której stanęła Helena Korybutówna. Samodzielną władzę Mikołaj V objął zapewne po osiągnięciu zgodnie ze zwyczajem szesnastego roku życia.
13 maja 1433 r. w bitwie pod Trzebnicą pokonał wojska księcia głogóweckiego Bolka V.
Z nieznanych przyczyn Mikołaj V wraz ze swym starszym bratem Wacławem II aż do 1437 r. nie podzielili się władzą, pozostając jako tzw. bracia niedzielni. Ostatecznie Mikołaj otrzymał część księstwa z miastami: Karniowem, Bruntalem, Pszczyną, Rybnikiem i Wodzisławiem. Około 1440 r. do księstwa udało się jeszcze dodatkowo dołączyć Cvilín.
W przeciwieństwie do ojca, który stał wiernie przy kolejnych królach czeskich Mikołaj V politycznie zbliżył się do Polski zawierając w 1447 r. nawet układ o ścisłej współpracy.
Będąc w tarapatach finansowych został zmuszony do zastawienia w 1447 r. Hyncikowi z Vrbna części ziemi karniowskiej z Bruntalem. Obszar ten nigdy już miał nie powrócić do dzierżaw Przemyślidów.
Mikołaj V był dwukrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną była Małgorzata Klema z Ligoty, drugą pochodzącą z Polski Barbara Rokemberg. Z obu małżeństw książę pozostawił potomstwo – z Małgorzaty synów Jana i Wacława, oraz córkę Barbarę (wydaną za Jana IV oświęcimskiego) – z Barbary córkę Małgorzatę (wydaną za księcia zatorskiego Kazimierza) i zmarłego we wczesnym dzieciństwie syna Mikołaja.
Mikołaj V zmarł w 1452 r. i został pochowany zapewne w Karniowie.
Wywód przodków
- Mikołaj I (1269–1308)
- Bolesław III Rozrzutny (1308–1311)
- do korony czeskiej (1311–1318)
- Mikołaj II (1318–1365)
- Jan I, Mikołaj III, Wacław I, Przemek I (1365–1377)
- Wacław I, Przemek I (1377–ok. 1381)
- Przemek I (ok. 1381–1433)
- Wacław II, Mikołaj IV, Wilhelm I, Ernest I, Przemek II Starszy (1433–1437)
- Wacław II, Wilhelm I, Ernest I, Przemek II Starszy (1437–1445/9)
- Wilhelm I, Ernest I, Przemek II Starszy (1445/9–1452)
- Ernest I (1452–1456)
- zastaw książętom opolskim (1456)
- odsprzedaż możliwości wykupu Jerzemu z Podiebradów (1464)
- Wiktoryn z Podiebradów (1465–1485)
- Jan Korwin (1485–1501)