Mezon fi
Klasyfikacja
|
mezon
|
Typ
|
bozon
|
Symbol
|
φ
|
Postulowana
|
Murray Gell-Mann, 1961
|
Odkryta
|
1963
|
Ładunek
|
0
|
Masa
|
1019,455±0,020 MeV/c²[1]
|
Szerokość
|
4,26±0,04 MeV[1]
|
Spin
|
1–
|
Najczęstsze rozpady
|
K+K–, K0LK0S,
|
Mezon φ (fi) – mezon wektorowy, o izospinie 0, złożony z kwarku i antykwarku s. Ściślej mówiąc, zawiera także niewielką domieszkę uu + dd. Rozpada się silnie, z czasem życia rzędu 10–22 s, najczęściej na parę kaonów (ze względu na regułę OZI). Jest swoją własną antycząstką.
Mezon φ został zaobserwowany w roku 1963, równolegle w Lawrence Berkeley National Laboratory i w Brookhaven National Laboratory[2]. Wcześniej istnienie takiej cząstki postulował Murray Gell-Mann, proponując swój schemat klasyfikacji hadronów, nazwany przez niego „ośmiokrotną ścieżką”.
Znany jest jeden stan radialnie wzbudzony tego mezonu, o masie około 1680 MeV[1].
Przypisy