Pierwsze kroki w Formule 1 stawiał jako kierowca testowy zespołu Lotus w 1994 roku. W 1995 roku zadebiutował już w roli kierowcy wyścigowego w słabo spisującym się Footworku, za sprawą dużego budżetu, który wniósł jego sponsor do zespołu. Zastąpił tam wówczas swojego rodaka - Gianniego Morbidelli. Wcześniej startował w Europejskiej Formule 3000 (w latach 1993–1994 z jednym zwycięstwem). Udziału w wyścigach Grand Prix nie mógł jednak zaliczyć do zbytnio udanych, głównie z powodu wielu awarii oraz własnych błędów. W ciągu siedmiu eliminacji tylko dwukrotnie zakończył zmagania (GP Włoch - siódme miejsce oraz GP Europy - dwunaste miejsce), czego też konsekwencją była utrata posady. Na trzy ostatnie wyścigi sezonu tym razem to on został zastąpiony przez Morbidelliego. W ten też sposób Włoch już nigdy nie wziął udziału w wyścigach F1.
CART
W latach 1996–2003 startował w amerykańskiej serii CART (później Champ Car), najlepszy rezultat osiągając z zespołem Team Rahal w sezonie 1999. Zajął wówczas 5. miejsce w klasyfikacji generalnej, z dorobkiem 150 punktów. W ciągu siedmiu lat brania w niej udziału, zdołał dziesięć razy stanąć na podium, z czego trzykrotnie zwyciężyć. W roku 2004 w parze ze Scottem Pruettem, zwyciężył w prestiżowym, dobowym wyścigu - Rolex 24 Godziny Daytona.
NASCAR
Od sierpnia 2006 roku startuje w amerykańskich wyścigach Stock Car - NASCAR. Początkowo uczestniczył w niższej rangą serii Nationwide Series, jednakże w 2008 postanowił spróbować swych sił w najwyższej klasie Sprint Cup. Poza tym brał udział również w Camping World Truck Series.