Dysponując egzaminem kwalifikacyjnym 1 lutego 1908 podjęła pracę nauczycielki[2]. Jeszcze pod panieńskim nazwiskiem latem 1913 została mianowana nauczycielką w szkole 1-klasowej w Bykowcach[5]. W latach 20. II Rzeczypospolitej nadał pracowała w szkole w Bykowcach[2]. Według stanu z 1938 była tam nauczycielką kierującą[6]. Była autorką Kwestionariusza z badania środowiska w Bykowcach z tego roku[6].
Podczas I wojny światowej na początku 1917 kwestowała na rzecz wdów i sierot po legionistach[7]. Była wyznania rzymskokatolickiego i zamężna[2]. Jej mężem był Jan Spanily (zapisywany także Spanili), zarządca dóbr Bykowce, zmarły 1 grudnia 1928 w Bykowcach w wieku 47 lat[3][8][1].
Do końca życia zamieszkiwała w Sanoku, gdzie zmarła 18 lutego 1977 w miejscowym szpitalu[1][9][10]. Została pochowana na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku[10], we wspólnym grobowcu z Teofilą Nowicką z domu Baran (ur. 1893, zm. od 23 lipca 1918 zamężna z urzędnikiem fabryki maszyn i wagonów Witoldem Nowickim rodem z Krzeszowic[11], zm. 26 czerwca 1919 w wieku 25 lat[12]) oraz tuż obok grobowca rodziców.
Uchwałą Rady Gminy Sanok z 26 października 2007 imieniem Marii Spanily została ustanowiona ulica w Bykowcach[13].
Uwagi
↑W ewidencji nauczycieli figurowała jako „Maria Spanilowa”. W podanym w biogramie Kwestionaruszu... podpisała się jako „Maria Spaniliowa”.