Początkowo studiował medycynę, w późniejszym czasie imał się różnych zajęć[1]. Pracował m.in. jako sprzedawca ubezpieczeń, murarz, urzędnik bankowy, oraz statysta filmowy[1]. Na długi czas ciężko zachorował. Za swoją pierwszą powieść w roku 1929 otrzymał francuską nagrodę literacką Renaudota[1]. W roku 1939 przyznano mu nagrodę Chanteclera[1].
Twórczość
Aymé był cenionym humorystą, jego utwory były chętnie filmowane i wystawiane na scenach teatralnych. Był autorem powieści obyczajowych (Zielona kobyła), komedii (Ich głowy), groteskowych opowiadań (zbiór Przechodzimur). Publikował także bajki dla dzieci (Bajki kota na płocie). W swoich książkach łączył realizm z fantastyką oraz satyrą, krytykował zwłaszcza zwyczaje i zakłamanie mieszczaństwa.
Wybrana twórczość
Zielona kobyła (La Jument verte), 1933 – powieść, tłum. na język polski Krystyna Byczewska (wyd. 1960), ekranizacja: Zielona kobyła, 1959 (reż. Claude Autant-Lara)
Bajki kota na płocie (Les Contes du chat perché), 1934–1946 – zbiór bajek, tłum. na język polski Hanna Łochocka (wyd. 1983, 1991),
Rusałka (La Vouivre), 1943 – powieść, tłum. na język polski Wanda Błońska (wyd. 1981), ekranizacja: Rusałka, 1989 (reż. Georges Wilson)
Przechodzimur (Le Passe-muraille), 1943 – zbiór opowiadań, tłum. na język polski Maryna Ochab (wyd. 1979)
Niebieskie opowieści kota ze starej wierzby (Les Contes bleus du chat perché, 1963) – zbiór bajek, tłum. na język polski Elżbieta Radziwiłłowa (wyd. 1991)