W 1896 roku poślubił w Turwi, Antoninę Chłapowską, z którą miał później dwóch synów: Franciszka (1897-1989, profesor botaniki) oraz Jana Kantego (1898-1990)[2].
W latach 1896–1899 organizował w Paryżu stacje naukowe Akademii Umiejętności. W latach 1890–1894 i 1901-1902 recenzent teatralny „Czasu”. Przyjaciel Henryka Sienkiewicza.
Reprezentował poglądy zachowawczo katolickie, pozostając pod wpływem Stanisława Tarnowskiego. Jego poglądy estetyczne kształtowały się pod wpływem Jacoba Burckhardta. Tworzył wiersze, opowiadania i nowele. Jako poeta reprezentował tendencje klasycyzujące – zbiór poezji pt. Wierszem (1883-1893, wyd. 1904). Autor noweli Biblioman nagrodzonej III miejscem na konkursie „Czasu” (1895). Zajmował się krytyką, publikując szereg studiów literackich i artystycznych (w „Bibliotece Warszawskiej” i w „Czasie”). Znawca literatury polskiej XVII i XVIII w. Autor studiów o Janie III Sobieskim w literaturze polskiej XVII w. (1882), o bajkach Krasickiego i zwłaszcza źródłowej pracy o Karpińskim (Pisma literackie 1913). Pisma literackie wydane zostały przez Stanisław Pigonia (1913). Tłumaczył i parafrazował dzieła Horacego, Katullusa, Wergiliusza.
Wybrane prace
Biblioman: nowela z konkursu literackiego "Czasu" (1896)[1]
Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)
Ilustrowana Encyklopedia Trzaski, Everta i Michalskiego (1924-1927)
Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
Krystyna Górska-Gołaska (redaktor): Górscy Herbu Boża Wola – Przodkowie i potomkowie generała Franciszka Górskiego. Poznań: Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, 2000. ISBN 8370632832. ISSN00794651. (pol.). Brak numerów stron w książce