Komenda Rejonu Uzupełnień Lublin Miasto (KRU Lublin Miasto) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].
Historia komendy
Jesienią 1930 roku na obszarze Okręgu Korpusu Nr II została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Lublin Miasto administrująca miastem Lublin. Równocześnie dotychczasowa PKU Lublin została przemianowana na PKU Lublin Powiat. Nowo powstała komenda otrzymała skład osobowy typ III[2].
Z dniem 1 grudnia 1934 roku minister spraw wojskowych przekazał PKU Lublin Miasto ewidencję oficerów rezerwy, pospolitego ruszenia, stanu spoczynku z powiatu lubartowskiego[3].
1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Lublin Miasto została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Lublin Miasto przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[4], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[5]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Lublin Miasto normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[6].
Komendant rejonu uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr II, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował miasto Lublin[1].
Komenda prowadziła ewidencję wszystkich oficerów z obszaru miasta Lublina, powiatu lubelskiego i powiatu lubartowskiego[1].
Obsada personalna
Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących etatowe stanowiska w PKU i KRU Lublin Miasto, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku.
kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Teodor Jesipowicz[c] †1940 Charków[21]
kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (tab.) Józef Napiórkowski (w niemieckiej niewoli, w Oflagu VII A Murnau[13])
Uwagi
↑Wilhelm Karol Mylius ur. 26 kwietnia[11] 1892 roku w Krakowie. Został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. Był odznaczony Krzyżem Walecznych[12]. W czasie II wojny światowej był więziony na Zamku w Lublinie, a następnie w KL Oranienburg[13]. Zginął 14 kwietnia 1942 roku w KL Auschwitz.
↑Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[16].
↑Teodor Jesipowicz ur. 9 listopada 1896 roku w Rydze, w rodzinie Michała. Do 1 sierpnia 1923 roku pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VI we Lwowie, pozostając oficerem nadetatowym 52 pp, po czym został przydzielony do PKU Jarocin na stanowisko oficera ewidencyjnego na powiat jarociński[17]. W marcu 1925 roku został przesunięty ze stanowiska OE Jarocin na stanowisko referenta inwalidzkiego[18]. W kwietniu 1929 roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska z równoczesnym przydziałem do dyspozycji Ministra Pracy i Opieki Społecznej, do dnia 31 marca 1930 roku[19]. We wrześniu 1930 roku przydzielony został do nowo utworzonej PKU Lublin Miasto na stanowisko kierownika I referatu[20]. 28 grudnia 1933 roku został odznaczony Krzyżem Niepodległości zamiast uprzednio nadanym Medalem Niepodległości.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.