Kościół św. Leonarda
w Busku-Zdroju
A-16/1-3 z dnia 04.11.1947 r. oraz 21.02.1966 r. (zespół kościoła cmentarnego)[1]
|
kościół cmentarny
|
Elewacja boczna
|
Państwo
|
Polska
|
Miejscowość
|
Busko-Zdrój
|
|
Wyznanie
|
katolickie
|
Kościół
|
rzymskokatolicki
|
|
Wezwanie
|
św. Leonarda
|
Historia
|
|
Data zakończenia budowy
|
1699
|
|
Dane świątyni
|
Świątynia • materiał bud.
|
• drewno
|
|
Położenie na mapie Buska-Zdroju Busko-Zdrój, kościół św. Leonarda
|
Położenie na mapie Polski Busko-Zdrój, kościół św. Leonarda
|
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Busko-Zdrój, kościół św. Leonarda
|
Położenie na mapie powiatu buskiego Busko-Zdrój, kościół św. Leonarda
|
Położenie na mapie gminy Busko-Zdrój Busko-Zdrój, kościół św. Leonarda
|
50°28′09,37″N 20°42′43,60″E/50,469269 20,712111
|
|
Kościół św. Leonarda w Busku-Zdroju – znajdujący się w powiecie buskim, w województwie świętokrzyskim.
Budynek, cmentarz i murowane ogrodzenie, zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa świętokrzyskiego[2] .
Obiekt leży na Szlaku Architektury Drewnianej województwa świętokrzyskiego.
Historia
Świątynia wybudowana w 1699 roku, w miejscu istniejącego tam wcześniej kościoła, jest najstarszą budowlą w Busku-Zdroju. Wykonawcą był cieśla Walenty[3]. Była tu siedziba najstarszej w Busku parafii, erygowanej jeszcze przed założeniem klasztoru norbertanów. Wyremontowana w latach 1997–1998[4] .
Architektura
Budowla drewniana na podmurówce, konstrukcji zrębowej wzmacnianej lisicami, orientowana, jednonawowa, z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium, niewielką zakrystią od północy i kruchtą od zachodu. Dach nad nawą i prezbiterium wspólny, dwuspadowy kryty gontem z arkadową sygnaturką krytą miedzianą blachą. Ściany szalowane. We wnętrzu profilowana belka tęczowa oraz Grupa Ukrzyżowania z rzeźbami Matki Bożej, św Jana oraz wyciętym w blasze krucyfiksem[5] . Na stropie prezbiterium zachowały się fragmenty późnobarokowej polichromii[6]. W późnobarokowym ołtarzu figura św. Leonarda. W kościele znajduje się rzeźba Matki Bożej z ruchomymi rękami w stawach łokciowych i barkowych, są one wzorowane na XVIII wiecznych lalkach niemieckich[5] .
Otoczenie
Na cmentarzu wokół kościoła znajdują się nagrobki m.in.
- Pawła Sołtyka, dziedzica Siesławic (zm. 1849)[5] ;
- Mateusza Jeziorowskiego (zm. 1833);
- Feliksa Rzewuskiego – założyciela uzdrowiska w Busku oraz członków rodziny Rzewuskich;
- Ignacego Popiela – żołnierza insurekcji kościuszkowskiej;
- kamienna kolumna opleciona wicią roślinną z przełomu XVII i XVIII wieku[7].
Ostatnie pochówki odbyły się w 2. połowie XIX wieku[5] .
Przypisy
Bibliografia