Kalakaua został koronowany na króla 12 lutego1874 roku. Ożenił się z Kapiʻolani. Dawid Kalākaua i Kapiʻolani adoptowali trójkę dzieci, którym nadali tytuł książąt: Dawid Kawānanakoa (1868–1908), Edward Abnel Keliʻiahonui (1869–1887), Jonah Kūhiō Kalanianaʻole (1871–1922).
W roku 1887 król Kalākaua został zmuszony do podpisania nowej konstytucji, ułożonej przez członków niedawno utworzonej Ligi Hawajskiej. Ligą Hawajską zarządzał Lorrin Thurston, wnuk jednego z pierwszych misjonarzy przybyłych na Hawaje niemal sześćdziesiąt lat wcześniej. Członkowie Ligi początkowo zamierzali dokonać zamachu na króla Kalākauę, ale ostatecznie zagrozili mu tylko śmiercią i zmusili do podpisania nowej konstytucji. Od tego dnia zawsze znana była pod nazwą Konstytucji Bagnetowej. Przewidywała utworzenie nowego gabinetu politycznego, złożonego wyłącznie z członków Ligi Hawajskiej i nie pozostawiała królowi Kalākaule żadnej realnej władzy. Udzieliła prawa głosu obcokrajowcom z Ameryki i Europy, a odbierała je Hawajczykom, chyba że posiadali dużą własność ziemską. Prawie nikt z rodowitych Hawajczyków nie zaliczał się jednak do tej grupy. Dwa lata później, w roku 1891, zatroskany król Kalākaua zmarł niespodziewanie. Tron odziedziczyła jego siostra, Lidia Liliʻuokalani.