Justyn był jednym z czternaściorga dzieci Jana Chrzciciela de Jacobis i Józefiny Mucci. Po ukończeniu studiów w Orii, przyjął święcenia kapłańskie 12 czerwca 1824 roku w Monopoli, gdzie przebywał do ok. 1836 roku.
Jego działalność misyjna początkowo obejmowała obszar diecezji Oria, następnie Lecci (Lekki), a od 1836 mianowany został dyrektorem seminarium w Neapolu.
W czasie epidemii cholery (1836/37) zaangażował się w niesienie pomocy chorym. 4 lutego 1839 rozpoczął pracę misyjną w Etiopii.
16 lipca 1847 roku został wyświęcony na biskupa przez papieża Piusa IX. Po wybuchu powstania w Abisynii (1855), ten założyciel wyższej szkoły w Guala był więziony, a następnie wypędzony. Zmarł wyniszczony trudami niewoli.