Urodził się w Exeter[3] w New Hampshire w Nowej Anglii jako syn Helen Frances (z domu Winslow) i Johna Wallace’a Blunta seniora, pisarza[4]. Jego rodzice rozwiedli się podczas ciąży matki. Jego matka wyszła ponownie za mąż, gdy John miał sześć lat, a chłopiec został przemianowany na Johna Winslowa Irvinga. Uczęszczał do Phillips Exeter Academy, gdzie jego ojczym uczył historii Rosji[5]. Tam Irving odkrył dwie ze swoich wielkich pasji: pisanie i zapasy. Po ukończeniu studiów spędził rok na Uniwersytecie Pittsburskim, po czym przeniósł się do Wiednia, miejsca, które znalazło miejsce w wielu jego późniejszych opowieściach. Irving podróżował po Europie na motocyklu, prowadził styl życia bohemy i w pewnym momencie spotkał mężczyznę z wytresowanym niedźwiedziem, zwierzęciem, które stało się również ważną postacią w wielu jego opowieściach. Po powrocie do Stanów Zjednoczonych, w 1965 ukończył University of New Hampshire i przeniósł się do szkoły podyplomowej na University of Iowa, gdzie studiował u pisarza Kurta Vonneguta i rozpoczął pracę nad swoją pierwszą powieścią[4].
W 1968 zadebiutował powieścią Uwolnić niedźwiedzie (Setting Free the Bears)[6]. Od momentu startu literackiego zajmował pozycję czołowego i najpopularniejszego opozycjonisty artystycznego wobec literatury neoawangardowej w USA. Stał się autorem powszechnie wydawanych - i filmowanych - powieści surrealistyczno–parodystycznych, które sam określił kiedyś mianem „X-rated soap operas” (mydlane opery tylko dla dorosłych)[7].