Jasna Šamić

Jasna Šamić
Ilustracja
Jasna Šamić (2019)
Data i miejsce urodzenia

1 kwietnia 1949
Sarajewo

Narodowość

bośniacka

Język

bośniacki
francuski

Alma Mater

Uniwersytet w Sarajewie

Dziedzina sztuki

pisarka, tłumaczka, krytyk literacki

Jasna Šamić (ur. 1 kwietnia 1949 w Sarajewie[1]) – bośniacko-francuska pisarka, tłumaczka i krytyk literacki.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej w Sarajewie, rozpoczęła studia z zakresu orientalistyki na Uniwersytecie w Sarajewie[1]. W 1977 obroniła pracę doktorską na macierzystej uczelni[2]. Studia kontynuowała na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1984 obroniła pracę doktorską poświęconą sufizmowi w historii[1].

W latach 1988-1992 pracowała na stanowisku asystenta, a następnie docenta i profesora na wydziale filozoficznym Uniwersytetu w Sarajewie[1]. Była członkinią rady wydawniczej czasopisma Kultura Istoka. W 1992 została wydalona z uczelni. W tym samym roku otrzymała stanowisko profesora na Uniwersytecie Marca Blocha w Strasburgu[2]. Prowadziła tam zajęcia z języków i literatur bałkańskich. W latach 90. wielokrotnie pojawiała się w audycjach Radio France Internationale[2].

Od 1996 była członkinią Stowarzyszenia Pisarzy Francuskich i francuskiego PEN Klubu[2]. Mieszka w Paryżu i w Sarajewie[2]. Od 2007 kieruje czasopismem literackim Književna sehara. W 2017 była sygnatariuszką Deklaracji o wspólnym języku krajów byłej Jugosławii.

Jej twórczość literacka obejmuje powieści, tomiki poezji, a także opowiadania i dramaty[1]. Tłumaczyła utwory literackie z języka francuskiego, włoskiego, tureckiego i arabskiego[2]. W 2022 wydała wspomnienia (Sarajevo moje mladosti).

Twórczość

Poezja

  • 1973: Isjećeni trenuci (Ucięte chwile)
  • 1980: U hladu druge kože (W cieniu innej skóry)
  • 1986: Iz bilježaka Babur Šaha
  • 2006: L’Amoureux des oiseaux
  • 2018: Svjetlo mraka
  • 2015: Na postelji od sna
  • 2022: Ailleurs est le ciel

Powieści

  • 1996: Le pavillon bosniaque (Bośniacki pawilon)
  • 1997: Mraz i pepeo (Mróz i popiół)
  • 2001: Soba s pogledom na okean
  • 2007: Carstvo sjenki (Królestwo cieni)
  • 2012: Portrait de Balthazar
  • 2013: L'Empire des ombres
  • 2015: Le givre et la cendre
  • 2020: Chambre avec vue sur l'océan
  • 2021: Razbijeni kaleidoskop
  • 2022: Nesretan slučaj

Opowiadania

  • 1996: Histoire inachevée
  • 1998: Valcer
  • 2008: Na Seni barka

Dramaty

  • 1995: Sjećanje na život (Wspomnienie o życiu)
  • 1995: Grad ljubav smrt
  • 2006: Drame
  • 2016: Trois histoires un destin

Nagrody i wyróżnienia

W 2008 Jasna Šamić otrzymała literacką nagrodę Stendhala, w 2014 nagrodę Gauchez-Pillippot, w 2018 nagrodę Naji Naaman. Jest także laureatką szeregu nagród wydawniczych w Bośni i Hercegowinie[2].

Przypisy

  1. a b c d e Jasna Šamić. readingbalkans.eu. [dostęp 2024-08-15]. (ang.).
  2. a b c d e f g Jasna Šamić. library.foi.hr. [dostęp 2024-08-15]. (chorw.).

Bibliografia