W latach 1917–1919 i 1934–1936 obejmowała dyrekcję opery w Warszawie.
Jej repertuar obejmował ponad 70 partii operowych – od koloraturowych (Rozyna w Cyruliku sewilskimG. Rossiniego) po dramatyczne (Brunhilda w tetralogii Pierścień Nibelunga R. Wagnera). Posiadała także bogaty repertuar pieśniarski i oratoryjno-kantatowy. Kreowała Halkę Moniuszki na jubileuszowym 500., a następnie 600., przedstawieniu; wystawiała ją także za swej dyrekcji w Warszawie po raz tysięczny.
Opublikowała Mój pamiętnik (Wrocław 1958).
Od 19 czerwca 1902 była żoną dra Władysława Waydy[1].
Zmarła 20 czerwca 1955 w Warszawie, pochowana jest na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 175-3-25,26)[3].
↑M.P. z 1955 r. nr 50, poz. 507 „za wybitne osiągnięcia artystyczne i zasługi w dziedzinie upowszechnienia muzyki i pieśni polskiej w kraju i za granicą”.