Jan Tokarski (językoznawca)

Ten artykuł dotyczy językoznawcy. Zobacz też: inne postaci o tym samym imieniu i nazwisku.
Jan Tokarski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 marca 1909
Ortel Królewski

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1982
Warszawa

doktor
Doktorat

1951[1]

Uniwersytet

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

1948-1979

Wyższa Szkoła Pedagogiczna

WSP w Kielcach

Okres zatrudn.

1971–1977

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[2]

Jan Tokarski (ur. 24 marca 1909 w Ortelu Królewskim, zm. 16 stycznia 1982 w Warszawie) – polski językoznawca, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach, współpracownik Witolda Doroszewskiego, autor i współautor publikacji z dziedziny fleksji, słowotwórstwa, dialektologii i metodyki nauczania gramatyki oraz słowników.

Doktoryzował się w 1951 roku pod kierunkiem Witolda Doroszewskiego. Tytuł pracy doktorskiej to Gwara Serpelic[1]. Jan Tokarski jest twórcą używanej w językoznawstwie i informatyce klasyfikacji polskiej fleksji (odmiany wyrazów).

Wybrane publikacje

  • Czasowniki polskie (1951)
  • Gwara Serpelic. Fonetyka. Fleksja (1964)
  • Gramatyka w szkole. Podstawowe zagadnienia metodyki (1966)
  • Z pogranicza metodyki i językoznawstwa (1967)
  • Fleksja polska (1973)
  • Słownictwo (teoria wyrazu) (1971)
  • Fleksja polska (1973)
  • Traktat o ortografii polskiej (1979)
  • Zarys leksykologii i leksykografii polskiej – wspólnie ze Stanisławem Kanią (1984)

Słowniki:

  • Słownik wyrazów obcych – red. (1971)
  • Schematyczny indeks a tergo polskich form wyrazowych – oprac. i red. Zygmunt Saloni (1993)

Przypisy

  1. ↑ a b Jan Tokarski. [w:] Przewodnik językowo-encyklopedyczny po gramatyce semantycznej języka polskiego w ujęciu historycznym [on-line]. [dostęp 2024-08-28].
  2. ↑ Tropem wybitnych ludzi po Bychawie i okolicy Profesor Jan Tokarski. „Głos Regionalistów - dodatek do Głosu Ziemi Bychawskiej”. 4 (31), s. 1, 2006.