Urodził się jako najmłodszy syn w rodzinie Jakuba i Katarzyny z Kulpów. Po wybuchu I wojny światowej wcielony do armii austriackiej, następnie żołnierz Legionów Polskich[3]. Służył w stopniu ogniomistrza w 1 pułku artylerii polowej Legionów[4]. Będąc podoficerem 9 pułku artylerii ciężkiej z dniem 1 października 1920 został awansowany do stopnia podporucznika artylerii z „równoczesnym zaliczeniem do rezerwy armii i powołaniem do czynnej służby na czas wojny, aż do demobilizacji”[5]. W 1921 przeniesiony do rezerwy. W 1923 w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 722 lokatą był oficerem rezerwy 2 pułku artylerii polowej Legionów[6]. W styczniu 1929 roku został jako oficer rezerwy przeniesiony z 2 pułku artylerii polowej do 3 pułku artylerii polowej Legionów[7][1]. W 1934 podlegał pod PKU Lublin Miasto i był nadal oficerem rezerwy 3 pal[8].
W okresie międzywojennym po demobilizacji uzupełnił wykształcenie i podjął pracę jako ekonomista.
W 1939 zmobilizowany do macierzystego 3 pułku artylerii lekkiej. W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej. Według stanu na kwiecień 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 036/2 z 16.04.1940. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[9]. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 4.05.1943. Przy szczątkach Józefa Kraweckiego w mundurze oficerskim znaleziono akt nadania Krzyża Niepodległości, jeden list, zapalniczkę z monogramem JK oraz dwa różne kolczyki damskie, dwa sznureczki pereł (zniszczone)[10]. Wg Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn zapalniczka miała monogram FK, i znaleziono dwa naszyjniki i kolczyki[11]. Figuruje na liście AM-191-931 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem: GARF-25-0931. Nazwisko Kraweckiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 899) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 113, w Nowym Kurierze Warszawskim nr 117 z i Gazecie Ilustrowanej nr 23[12] z 1943. Krewni do 1946 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.
Życie prywatne
Żonaty z Anielą z Sarnackich, miał syna Janusza. Zamieszkał w Lublinie[13]. Prowadził firmę „Józef Krawecki i S-ka” zajmującą się handlem towarami sezonowymi najpierw na ul. Bernardyńskiej 2, a następnie na Krakowskim Przedmieściu 46 w Lublinie[14]. Był wspólnikiem w powstałej 30 listopada 1928 firmie „Pomoc” Biuro Księgowości, Porad w sprawach skarbowych[15]. Kierownik Działu w Biurze Rachunkowości Rolnej w Lublinie.
Upamiętnienie
Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Na Symbolicznej Mogile Katyńskiej na terenie cmentarza komunalnego (dawniej wojskowego) w Lublinie[16]
Na tablicy w kościele pw. Św. Katarzyny w Zamościu[17][1]
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)