I Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina
I Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (również I Konkurs Chopinowski ; nazwa historyczna Pierwszy Międzynarodowy Konkurs Pianistów im. Szopena [1] ) – pierwsza, inauguracyjna edycja Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina , która rozpoczęła się 23 stycznia 1927 w Warszawie . Organizatorem konkursu było Warszawskie Towarzystwo Muzyczne [2] .
Charakterystyka konkursu
Inicjatorem konkursu był pianista i pedagog Jerzy Żurawlew , który pod wpływem Aleksandra Michałowskiego – wybitnego interpretatora dzieł Fryderyka Chopina – w 1925 rozpoczął starania o pozyskanie środków na zorganizowanie konkursu pianistycznego[3] . Pierwszy Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina odbył się dzięki finansowym wsparciu Henryka Rewkiewicza - przedsiębiorcy, miłośnika muzyki, członka zarządu Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego[4] . Pomysłodawca konkursu tak m.in. wspominał ten moment[3] :
Spotkałem się z absolutnym niezrozumieniem, obojętnością, a nawet niechęcią. Opinia muzyków była jednomyślna: „Chopin jest tak wielki, że sam się obroni”. W Ministerstwie oznajmiono, że nie ma na to środków (…), a w ogóle pomysł jest nierealny do wykonania.
Jerzy Żurawlew
Patronat nad konkursem objął prezydent RP Ignacy Mościcki [3] . Miejscem przesłuchań konkursowych była sala koncertowa Filharmonii Warszawskiej [3] .
W konkursie mogli wystąpić kandydaci mający co najwyżej 28 lat[5] . Wzięło w nim udział ostatecznie 26 pianistów z 8 krajów (16 z Polski, 4 z ZSRR oraz po 1 z Austrii , Belgii , Holandii , Łotwy , Szwajcarii i Węgier )[3] . Konkurs odbył się w dniach 23–30 stycznia 1927, choć pierwotnie planowano jego rozpoczęcie na 15 października 1926 w dniu odsłonięcia w Łazienkach Królewskich pomnika Fryderyka Chopina dłuta Wacława Szymanowskiego [3] . Był on dwuetapowy (eliminacje i finał). Zwyciężył Rosjanin Lew Oborin [6] . Warto dodać, że wśród reprezentantów Związku Radzieckiego znalazł się 20-letni wówczas Dmitrij Szostakowicz , późniejszy wybitny kompozytor XX wieku, lecz w konkursie otrzymał on jedynie wyróżnienie[3] .
Profesor Stanisław Niewiadomski o zwycięzcy Oborinie tak m.in. napisał w prasie warszawskiej[6] :
Pierwsze miejsce wśród kandydatów wczorajszych zajął Lew Oborin (...). Ogólny rezultat gry stanął na wyżynie (...). Słuchacza Słowianina podbija Oborin poetyczną, niezmiernie ujmującą prostotą, wysoce uduchowionym pojmowaniem muzyki Chopinowskiej, skromnością i duchową czystością swej sztuki wykonawczej (...). Całość każdego utworu ma z góry właściwy plan rozumny i zgodny z treścią dzieła i duchem autora. Słowem, stoimy tu już na gruncie prawdziwej sztuki.
Stanisław Niewiadomski
Podczas I Konkursu Chopinowskiego jury składało się prawie wyłącznie z przedstawicieli polskiego środowiska muzycznego[2] . Jurorzy oceniali występ pianisty przyznając mu punkty w skali od 0 do 12 na każdym etapie[7] . Suma punktów uzyskanych w eliminacjach i finale decydowała o ostatecznej klasyfikacji.
Komitet organizacyjny
Kalendarium
Kalendarz konkursu
Faza konkursu
Data
23.01[9]
24.01[10]
25.01[11]
26.01[12]
27.01[13]
28.01[14]
29.01[15]
30.01[16]
Ceremonia otwarcia
11:00
Eliminacje
12:30
12:30
12:30
12:30
12:30
12:30
Finał
16:00
12:00
Ceremonia zamknięcia
12:00
Jury
Przewodniczący jury Witold Maliszewski
Do konkursowego przebiegu przesłuchań oraz podziału nagród powołano jury , w następującym składzie[3] [17] :
Repertuar
W konkursie wykonywane były z pamięci wyłącznie utwory Fryderyka Chopina . W eliminacjach kandydaci wykonywali wybrane utwory spośród wyszczególnionych w regulaminie: nokturnów , etiud , preludiów , obowiązkowo – Polonez fis-moll op. 44 , ballad oraz mazurków [2] .
Konkurs
Ceremonia otwarcia
W sali Filharmonii Warszawskiej 23 stycznia 1927 o godzinie 11:00 rozpoczęła się ceremonia inauguracji I Konkursu Chopinowskiego[9] , podczas której orkiestra pod batutą Emila Młynarskiego odegrała Poloneza op. 53 Fryderyka Chopina, po czym w krótkich przemówieniach wystąpili dyrektor Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, prof. Witold Maliszewski , a następnie głos zabrał (przemawiając po francusku) prezes Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, Włodzimierz Czetwertyński[19] .
Eliminacje
Po ceremonii otwarcia (23 stycznia) rozpoczęły się pierwsze przesłuchania konkursowe w kolejności ustalonej drogą losowania[19] . Jako pierwsi wystąpili kolejno: Bolesław Woytowicz , Stanisław Chętkowski , Leopold Münzer i Wanda Piasecka [19] [9] . Przesłuchania eliminacyjne zakończyła 28 stycznia Polka Janina Wysocka-Ochlewska [14] .
Uczestnicy I Konkursu Chopinowskiego
Finał
Po zakończeniu przesłuchań eliminacyjnych 28 stycznia jury przystąpiło do wyłonienia finalistów. Po półtoragodzinnych obradach o godzinie 15:45 przewodniczący jury Witold Maliszewski ogłosił listę 8 pianistów (po czterech z Polski i ZSRR ) dopuszczonych do przesłuchań finałowych[14] . Tego samego dnia przesłuchania finałowe z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warszawskiej pod batutą Emila Młynarskiego rozpoczął Polak Leopold Münzer , wykonując dwie części I Koncertu fortepianowego e-moll op. 11 , Fryderyka Chopina [14] . W finale należało wykonać (I i II lub II i III) część z wybranego koncertu fortepianowego [2] . Rosjanin Jurij Briuszkow , który zakwalifikował się do finału, na skutek odniesionej kontuzji ręki zrezygnował z występu, a zastąpił go Polak Edward Prażmowski , który zakończył przesłuchania finałowe[15] .
Ceremonia zamknięcia
30 stycznia o godz. 12 rozpoczęła się ceremonia zamknięcia I Konkursu Chopinowskiego. Po ogłoszeniu wyników, wręczeniu nagród i okolicznościowych dyplomów, głos zabrał przewodniczący jury Witold Maliszewski , motywując podjęte rozstrzygnięcia[16] . Następnie wystąpili z koncertem laureatów: Róża Etkin , grając Koncert f-moll op. 21 , Lew Oborin (Fantazja f-moll op. 49 , Nokturn c-moll , dwa preludia i Polonez fis-moll op. 44 ) oraz Stanisław Szpinalski (Koncert f-moll op. 21 )[16] .
Nagrody i wyróżnienia
Zdobywca II nagrody Stanisław Szpinalski
Zdobywczyni III nagrody Róża Etkin
Po zakończeniu występu ostatniego finalisty jury przystąpiło do końcowych obrad (29 stycznia) podając około 22:30 ostateczne rezultaty konkursu[15] . Wszyscy laureaci otrzymali stosownie do zajętego miejsca odpowiednią nagrodę finansową, wyróżnieni okolicznościowy dyplom honorowy, a pozostali dyplomy uczestnictwa[21] .
Uwagi
↑ Juror wziął udział w przesłuchaniach końcowych.
↑ Juror wycofał się podczas I etapu konkursu, nie oceniał więc uczestników.
↑ Nagrodą dodatkową dla zwycięzcy była makata buczacka ofiarowana przez prezydenta Ignacego Mościckiego oraz srebrny wieniec ofiarowany przez inicjatora konkursu Jerzego Żurawlewa (→ Żurawlew 1995 ↓ , s. 10–11).
Przypisy
↑ Gliński 1927 ↓ , s. 73.
↑ a b c d Barbara B. Niewiarowska Barbara B. , Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie [online], chopin.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-09-14] .
↑ a b c d e f g h I Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina [online], chopincompetition2015.com [zarchiwizowane z adresu 2022-12-03] .
↑ Narodowy Instytut Fryderyka Chopina - Henryk Rewkiewicz [online], chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-04-25] .
↑ Międzynarodowy konkurs pianistów im. Chopina , „Kurjer Warszawski”, Nr 13, Warszawa: B. Kiciński, 14 stycznia 1927, s. 4, OCLC 749238446 [dostęp 2019-01-15] .
↑ a b c Osoby związane z Chopinem. (Lev Oborin) , [w:] Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [online], pl.chopin.nifc.pl [zarchiwizowane z adresu 2019-01-07] .
↑ Konkurs I. Opis Konkursu [online], konkursy.miedzynarodowe.chopin.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-09-15] .
↑ Stanisław S. Dybowski Stanisław S. , Jak to wszystko się zaczęło (How it all began) (PDF) , „Chopin Express”, Nr 2, Warszawa: Instytut Adama Mickiewicza wspólnie z magazynem muzycznym „Gramophone”, 2 października 2010, s. 6–7, ISSN 2082-2774 [zarchiwizowane z adresu 2018-08-04] (pol. • ang. ) .
↑ a b c Konkurs Chopinowski , „Kurjer Poranny”, Nr 24, Warszawa: Feliks Fryze, 24 stycznia 1927, s. 3, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ Drugi dzień konkursu Chopina , „Kurjer Poranny”, Nr 25, Warszawa: Feliks Fryze, 25 stycznia 1927, s. 4, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ Trzeci dzień konkursu Chopinowskiego , „Kurjer Poranny”, Nr 26, Warszawa: Feliks Fryze, 26 stycznia 1927, s. 6, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ Czwarty dzień konkursu Chopinowskiego , „Kurjer Poranny”, Nr 27, Warszawa: Feliks Fryze, 27 stycznia 1927, s. 4, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ Szósty dzień konkursu Chopinowskiego , „Kurjer Poranny”, Nr 28, Warszawa: Feliks Fryze, 28 stycznia 1927, s. 4, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ a b c d e Z konkursu Chopinowskiego. Szósty dzień konkursu Chopinowskiego , „Kurjer Poranny”, Nr 29, Warszawa: Feliks Fryze, 29 stycznia 1927, s. 4, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ a b c Rozstrzygnięcie konkursu Chopinowskiego , „Kurjer Poranny”, Nr 30, Warszawa: Feliks Fryze, 30 stycznia 1927, s. 5, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ a b c Zakończenie konkursu im. Chopina , „Kurjer Poranny”, Nr 31, Warszawa: Feliks Fryze, 31 stycznia 1927, s. 2, OCLC 883555437 [dostęp 2019-01-21] .
↑ Wysocki 1987 ↓ , s. 19–20.
↑ Żurawlew 1995 ↓ , s. 13.
↑ a b c Otwarcie Międzynarodowego Konkursu pianistów im. Chopina , „Goniec Wielkopolski”, Nr 20, Poznań: Tekla Milska, 26 stycznia 1927, s. 2, OCLC 1036541804 [dostęp 2019-01-09] .
↑ Z życia muzycznego. Konkurs Chopinowski , „Warszawianka”, Nr 29, Warszawa: Stanisław Gieysztor, 30 stycznia 1927, s. 4, OCLC 69477769 [dostęp 2019-01-25] .
↑ a b Wynik i zakończenie konkursu pianistów w Warszawie , „Goniec Wielkopolski”, Nr 26, Poznań: Tekla Milska, 2 lutego 1927, s. 2, OCLC 1036541804 [dostęp 2019-01-06] .
↑ Zskończenie międzynarodowego konkursu im. Szopena , „Ilustrowany Kuryer Codzienny”, Nr 31 (1.II), Kraków: Drukarnia „IKC” w Krakowie, 1 lutego 1927, s. 10, OCLC 441210282 [dostęp 2019-01-06] .
Bibliografia
Jerzy J. Waldorff Jerzy J. , Wielka gra , wyd. III uzup., Warszawa: Wiedza Powszechna, 1993, ISBN 83-214-0940-7 , OCLC 69467869 . Brak numerów stron w książce
Stefan S. Wysocki Stefan S. , Wokół Konkursów Chopinowskich , wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987, ISBN 83-212-0443-0 , OCLC 749899851 .
Z Opery i Sal Koncertowych. Warszawa. Pierwszy Międzynarodowy Konkurs Pianistów im. Szopena , „Muzyka”, Nr 2, Warszawa: Mateusz Gliński, luty 1927, s. 73–75, OCLC 1019973191 .
Jerzy J. Żurawlew Jerzy J. , A więc konkurs. Wspomnienia twórcy międzynarodowych konkursów Chopinowskich , Warszawa: Towarzystwo im. Fryderyka Chopina, 1995, ISBN 83-85981-10-1 .