Herb przedstawiał w polu szachowanym srebrno-czerwonym głowę bawołu (tura lub żubra) czarną, w koronie złotej pomiędzy rogami i ze złotym kolcem w nozdrzach[1].
Mobilia: bawół – symbol szlachetności, mocy, opieki nad słabszym; korona – symbol mocy, siły, udostojnienia, nagrody za wyjątkowe męstwo (nadawany przez monarchę).
Opisy w źródłach historycznych
Ziemia kaliska czwarta, nosi ukoronowaną głowę żubra, z pierścieniem zwisającym z nosa, na szachownicy częściowo białej, a częściowo czerwonej.
Herbem jego była Wieniawa, t. j. głowa żubra w koronie z pierścieniem, przechodzącym przez nozdrza, na polu w szachownicę z barwy białej i czerwonej ułożonem.
↑Długosz J., Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae..., opr. Celichowski S., Poznań 1885, gdzie wyrażenie „bawołu” odnosi się do osobnika płci męskiej tura lub żubra.