Od 1935 pełniła funkcję rzeczoznawcy Komisji Urbanizacyjnej Związku Miast Polskich. Podczas Polskiego Kongresu Mieszkaniowego w 1937 występując w imieniu grupy architektów zgłosiła rewolucyjne jak na ówczesne czasy wnioski dotyczące budownictwa społecznego i tanich mieszkań, które wskazywały państwo polskie jako regulatora ceny gruntów pod taką zabudowę oraz wykupującego grunty pod cele ogólnomiejskie. Pełniła funkcję redaktora „Biuletynu Urbanistycznego”[1].
Cmentarz Powązkowski w Warszawie, JerzyJ.Waldorff, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984, s. 306, ISBN 83-03-00758-0, OCLC830234313.
„Fragmenty stuletniej historii 1899-1999, Relacje, wspomnienia, refleksje”, praca zbiorowa pod kierunkiem Tadeusza Baruckiego. SARP Warszawa 2000 ISBN 83-901976-6-9