Kulista jagoda, osiąga masę 200 – 500 g i średnicę do 15 cm. Owoc ma stosunkowo cienką skórkę i ściśle złączone segmenty, w smaku jest słodko-kwaśny z charakterystyczną nutą goryczki. W zależności od odmiany barwa owocu jest zmienna – od jasnożółtej, przez różową do czerwonej.
Zastosowanie
Sztuka kulinarna: owoce są jadalne na surowo, mają charakterystyczny, winno-gorzkawy smak. Sok używany jest do produkcji napojów orzeźwiających.
Zawarta w grejpfrucie naryngina jest inhibitorem enzymów wątrobowych: cytochromu P450 CYP3A4 i CYP1A2, które odpowiadają za unieczynnianie wielu popularnych leków. W konsekwencji, spożywanie grejpfruta lub jego soku wraz z lekami metabolizowanymi przez owe enzymy może prowadzić do kumulacji leków w organizmie i wystąpienia niebezpiecznych działań niepożądanych. Dla bezpieczeństwa zaleca się unikanie spożywania grejpfrutów i ich soku podczas stosowania leków[5].
Uprawa
Może być uprawiany w strefach 9-11[6]. Wszystkie odmiany mogą być rozmnażane tylko wegetatywnie[6]. Istnieją odmiany odporne na niewielkie przymrozki, np. Marsh, Morrison Seedless, Golden Special[6]. Popularnie odmiany dzieli się na:
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑HannaH.KunachowiczHannaH. i inni, Tabele składu i wartości odżywczej żywności, wyd. II zmienione, Warszawa: PZWL, 2017, s. 610, ISBN 978-83-200-5311-1.
↑Ewa Obuchowicz: Farmakologia : dla studentów i absolwentów kierunków medycznych. Mysłowice: MEDKAR, 2011, s. 25. ISBN 978-83-933605-0-5.
↑ abcGeoffreyG.BurnieGeoffreyG. i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC271991134.