French Open 2012 – gra podwójna kobiet – zawody deblowe kobiet, rozgrywane w ramach drugiego w sezonie wielkoszlemowego turnieju tenisowego, French Open. Zmagania miały miejsce pomiędzy 28 maja a 8 czerwca na paryskich kortach im. Rolanda Garrosa.
W zawodach wzięły udział sześćdziesiąt cztery pary, z czego, na podstawie wspólnych rankingów gry podwójnej, rozstawionych zostało szesnaście. Przed rozpoczęciem rozgrywek wycofała się para Kuzniecowa – Zwonariowa rozstawiona z numerem 13. Jej miejsce w zmaganiach zajęły Bratczikowa – Gallovits. Dodatkowe miejsce wśród par rozstawionych otrzymały Dulko – Suárez. Organizatorzy przyznali siedem dzikich kart, wszystkie reprezentantom Francji.
Dwa mecze w turnieju zakończyły się przedwcześnie z powodu kreczu jednej z zawodniczek, natomiast jeden mecz nie doszedł do skutku, gdyż para wycofała się z rozgrywek.
W fazie finałowej znalazły się tylko deble rozstawione. W etapie ćwierćfinałów, w którym rozgrywane były cztery spotkania, dwa zakończyły się po pojedynkach dwusetowych, natomiast w półfinałach jeden mecz składał się z trzech setów. W finale zmierzyły się Włoszki Sara Errani i Roberta Vinci oraz Rosjanki Marija Kirilenko i Nadieżda Pietrowa. Zawody zakończyły się zwycięstwem wyżej rozstawionych reprezentantek Włoch, które pokonały przeciwniczki 4:6, 6:4, 6:2.
Dla Errani i Vinci, które w wielkoszlemowym Australian Open 2012 osiągnęły finał, zwycięstwo było największym sukcesem w karierze. Dla pierwszej z nich był to także drugi finał w 2012 roku na paryskich kortach Rolanda Garrosa, gdyż występowała również w finale gry pojedynczej, w którym uległa Marii Szarapowej. Zarówno Pietrowa, jak i Kirilenko osiągały już po jednym razie finał wielkoszlemowy w deblu – pierwsza podczas US Open w 2010 roku, a druga w czasie Australian Open w roku 2011.
Dzięki osiągnięciu dobrych wyników Errani awansowała na trzecie, a Vinci na czwarte miejsce w rankingu gry podwójnej z kolejno ósmej i dziewiątej pozycji, co stanowiło ich najlepszą lokatę w karierze. Kirilenko podczas nowego notowania znalazła się na siódmym miejscu (awans o pięć miejsc), a Pietrowa z piętnastej pozycji awansowała na jedenastą. W rankingu Race to Championships para z Włoch umocniła się na pierwszym miejscu, natomiast Rosjanki przesunęły się na trzecią lokatę. W rankingu największych zarobków w deblu na pierwszych czterech miejscach znajdowały się tenisistki, które doszły do finału.
Zawodniczki rozstawione
Fazy zawodów
Klucz
- w/o – walkower
- k – krecz
- d – dyskwalifikacja
- Q – kwalifikant
- WC – dzika karta
- LL – szczęśliwy przegrany
- Alt – zawodnik zastępczy
- PR – ochrona rankingu
- SE – specjalna przepustka
- ITF – ranking ITF
- JE – ranking juniorski
Faza początkowa
Faza finałowa
Pula nagród
Pula nagród w konkurencji osiągnęła 1 484 000 euro, co stanowiło przyrost o 48 tysięcy w porównaniu z poprzednim rokiem. Wysokość nagrody za zwycięstwo wyniosła 340 000 euro na parę, natomiast finaliści otrzymali połowę tej kwoty[1]. Zgodnie z zasadami punktowania poszczególnych rund, które ustaliła federacja WTA, członkowie zwycięskiego debla uzyskali po 2000 punktów do rankingu deblowego, a finaliści po 1400 punktów[2].
Runda
|
Pieniądze (€)[3]
|
Punkty (WTA)
|
Zwyciężczynie
|
340 000
|
2000
|
Finalistki
|
170 000
|
1400
|
Półfinalistki
|
85 000
|
900
|
Ćwierćfinalistki
|
43 000
|
500
|
3 runda
|
23 000
|
280
|
2 runda
|
12 000
|
160
|
1 runda
|
8 000
|
5
|
Przypisy
Bibliografia
Turnieje seniorskie |
|
---|
Turnieje juniorskie |
|
---|
Turnieje na wózkach |
|
---|
Turnieje legend |
|
---|
Kwalifikacje |
|
---|