Sezon 2013 Formuły 4 BRDC – pierwszy sezon Formuły 4 BRDC.
Mistrzem serii został Jake Hughes startujący w zespole Lanan Racing.
Samochód
W sezonie stosowane były identyczne samochody, zbudowane przez Ralph Firman Racing modele MSV F4-013. Samochody zostały zaprojektowane z uwzględnieniem współczesnej technologii i spełniały standardy bezpieczeństwa zgodnie z artykułem 277 standardów bezpieczeństwa FIA[1].
Samochody zostały zbudowane wokół kratownicy przestrzennej z założeniem wytrzymałości, niskich kosztów i łatwości naprawy[2]. Przednie i tylne struktury uderzeniowe zostały wykonane z włókna węglowego, a sekcje boczne Diolen zostały wzmocnione[1]. Przednie koła miały średnicę 8 cali, a tylne – 10. Opony zostały dostarczone przez Yokohamę[1]. Czterotłoczkowe hamulce zostały wyprodukowane przez AP Racing[3].
Na zawieszenie składały się podwójne wahacze, popychacze, stabilizatory poprzeczne i amortyzatory Bilstein[4].
Silnik o pojemności dwóch litrów i mocy 185 KM został wyprodukowany przez Duratec, a system zarządzania silnikiem – przez Coswortha[1]. Sześciobiegowa półautomatyczna skrzynia biegów została wyprodukowana przez Sadev[1]. Spiekowe sprzęgło wyprodukowała firma AP Racing[5].
Lista startowa
Źródło: formula4.com[6]
Zespół
|
Nr
|
Kierowcy
|
Rundy
|
Douglas Motorsport
|
2
|
Małgorzata Rdest
|
1–8
|
3
|
Sennan Fielding
|
1–3
|
Team KBS
|
4
|
James Fletcher
|
2–8
|
27
|
Falco Wauer
|
1–5
|
HHC Motorsport
|
5
|
Raoul Hyman
|
1–8
|
20
|
Gustavo Lima
|
1–8
|
55
|
Charlie Robertson
|
1–8
|
Sean Walkinshaw Racing
|
6
|
Matthew Graham
|
1–8
|
23
|
Zou Sirui
|
1–3, 5–7
|
66
|
Jack Barlow
|
1–8
|
Lanan Racing
|
7
|
Jake Hughes
|
1–8
|
8
|
Daniel Headlam
|
1–8
|
14
|
Jake Dalton
|
7–8
|
Chris Dittmann Racing
|
10
|
Dylon Phibbs
|
2
|
11
|
Luke Williams
|
2, 4–5
|
17
|
Max Cornelius
|
8
|
MGR Motorsport
|
12
|
Pietro Fittipaldi
|
1–3, 5–7
|
13
|
Diego Menchaca
|
1–8
|
14
|
Jake Dalton
|
1–6
|
15
|
Matt Mason
|
7–8
|
prywatny
|
22
|
James Greenway
|
1–8
|
Hillspeed
|
25
|
Struan Moore
|
1–8
|
31
|
Seb Morris
|
1–8
|
72
|
Rahul Raj Mayer
|
1–8
|
Motionsport
|
32
|
Ross Gunn
|
1–6
|
33
|
Ben Gower
|
4
|
34
|
Pete Storey
|
4
|
77
|
Simon Rudd
|
1–3
|
MattRBellRacing Team E-Lites
|
53
|
Matt Bell
|
1–8
|
Kalendarz wyścigów
Źródło: formula4.com[7]
Mistrzostwa liczyły osiem weekendów wyścigowych[8]. Podczas każdego były rozgrywane trzy dwudziestominutowe wyścigi poprzedzone jedną dwudziestominutową sesją kwalifikacyjną[2]. Niektóre eliminacje towarzyszyły zawodom Formuły 3, GT lub DTM[8]. Punktowanych było pierwszych 20 miejsc, a zwycięzca otrzymywał 30 punktów[2].
Klasyfikacja kierowców
Punktacja [40]
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
6
|
7
|
8
|
9
|
10
|
11
|
12
|
13
|
14
|
15
|
16
|
17
|
18
|
19
|
20
|
30
|
25
|
20
|
18
|
16
|
15
|
14
|
13
|
12
|
11
|
10
|
9
|
8
|
7
|
6
|
5
|
4
|
3
|
2
|
1
|
Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
|
Oznaczenie
|
Wyjaśnienie
|
Złoty
|
Zwycięzca lub mistrzostwo
|
Srebrny
|
2. miejsce lub wicemistrzostwo
|
Brązowy
|
3. miejsce lub II wicemistrzostwo
|
Zielony
|
Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
|
Niebieski
|
Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
|
Czerwony
|
Nie zakwalifikował się (NZ)
|
Nie prekwalifikował się (NPK)
|
Różowy
|
Nie ukończył (NU)
|
Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
|
Czarny
|
Zdyskwalifikowany (DK)
|
Wykluczony (WYK/EX)
|
Biały
|
Nie wystartował (NW)
|
Kontuzjowany (K/INJ)
|
Wyścig odwołany (OD/C)
|
Bez koloru
|
Został wycofany (WYC/WD)
|
Nie przybył (NP/DNA)
|
Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
|
Nie został zgłoszony (–)
|
Pogrubienie
|
Start z pole position
|
Kursywa
|
Najszybsze okrążenie wyścigu
|
†
|
Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
|
*
|
Sezon w trakcie
|
1/2/3
|
Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
|
Lista systemów punktacji Formuły 1
|
Poz.
|
Kierowca
|
Zespół
|
SIL
|
BRH
|
SNE
|
OUL
|
BRH
|
SIL
|
SNE
|
DON
|
Punkty
|
1
|
Jake Hughes
|
Lanan Racing
|
2
|
5
|
NU
|
6
|
4
|
11
|
10
|
6
|
1
|
2
|
6
|
2
|
4
|
4
|
1
|
2
|
9
|
1
|
3
|
2
|
8
|
1
|
6
|
4
|
450
|
2
|
Charlie Robertson
|
HHC Motorsport
|
5
|
7
|
4
|
2
|
3
|
1
|
2
|
5
|
DK
|
NU
|
14
|
3
|
3
|
18
|
NU
|
3
|
4
|
5
|
4
|
4
|
5
|
4
|
1
|
1
|
398
|
3
|
Seb Morris
|
Hillspeed
|
3
|
2
|
2
|
9
|
NU
|
13
|
3
|
4
|
4
|
3
|
4
|
7
|
2
|
6
|
4
|
6
|
7
|
3
|
7
|
NU
|
2
|
3
|
8
|
10
|
380
|
4
|
Matthew Graham
|
Sean Walkinshaw Racing
|
9
|
6
|
3
|
4
|
7
|
4
|
19
|
|
11
|
6
|
NU
|
6
|
7
|
1
|
3
|
1
|
5
|
2
|
5
|
3
|
6
|
2
|
10
|
7
|
376
|
5
|
Jake Dalton
|
MGR Motorsport / Lanan Racing
|
4
|
3
|
1
|
1
|
5
|
2
|
NU
|
19
|
3
|
7
|
2
|
9
|
6
|
5
|
15
|
NU
|
6
|
13
|
1
|
NU
|
4
|
9
|
5
|
2
|
371
|
6
|
Jack Barlow
|
Sean Walkinshaw Racing
|
6
|
1
|
6
|
10
|
12
|
10
|
17
|
10
|
7
|
1
|
7
|
4
|
5
|
2
|
6
|
4
|
2
|
4
|
8
|
1
|
12
|
13
|
14
|
NU
|
362
|
7
|
Raoul Hyman
|
HHC Motorsport
|
NU
|
12
|
11
|
18
|
13
|
3
|
4
|
2
|
DK
|
5
|
3
|
5
|
8
|
3
|
10
|
7
|
10
|
6
|
15
|
10
|
15
|
10
|
7
|
5
|
290
|
8
|
Matt Bell
|
MattRBellRacing Team E-Lites
|
1
|
4
|
5
|
8
|
1
|
7
|
8
|
|
NU
|
8
|
1
|
11
|
10
|
NU
|
12
|
9
|
15
|
12
|
NU
|
15
|
7
|
11
|
11
|
8
|
288
|
9
|
Struan Moore
|
Hillspeed
|
7
|
8
|
NU
|
12
|
NU
|
NU
|
9
|
1
|
8
|
15
|
10
|
19
|
11
|
9
|
11
|
11
|
8
|
7
|
2
|
NU
|
3
|
8
|
2
|
9
|
275
|
10
|
Diego Menchaca
|
MGR Motorsport
|
8
|
NU
|
9
|
11
|
8
|
9
|
DK
|
11
|
10
|
9
|
8
|
17
|
13
|
10
|
2
|
15
|
11
|
9
|
9
|
6
|
10
|
12
|
12
|
12
|
243
|
11
|
Ross Gunn
|
Motionsport
|
11
|
13
|
8
|
16
|
10
|
12
|
11
|
8
|
13
|
4
|
5
|
1
|
9
|
7
|
13
|
8
|
1
|
8
|
|
|
|
|
|
|
242
|
12
|
James Greenway
|
prywatny
|
13
|
16
|
13
|
17
|
11
|
14
|
12
|
12
|
12
|
11
|
11
|
14
|
14
|
11
|
9
|
5
|
3
|
14
|
NU
|
8
|
14
|
5
|
4
|
6
|
238
|
13
|
James Fletcher
|
Team KBS
|
|
|
|
7
|
2
|
5
|
1
|
7
|
2
|
NU
|
18
|
8
|
12
|
13
|
5
|
NU
|
|
|
14
|
9
|
1
|
6
|
NU
|
NU
|
237
|
14
|
Gustavo Lima
|
HHC Motorsport
|
NU
|
NU
|
10
|
14
|
9
|
8
|
NU
|
9
|
5
|
10
|
9
|
10
|
16
|
17
|
7
|
NU
|
13
|
11
|
6
|
5
|
9
|
7
|
3
|
11
|
233
|
15
|
Pietro Fittipaldi
|
MGR Motorsport
|
10
|
9
|
NU
|
13
|
NU
|
NU
|
5
|
13
|
9
|
|
|
|
1
|
8
|
14
|
10
|
12
|
10
|
10
|
7
|
13
|
|
|
|
165
|
16
|
Falco Wauer
|
Team KBS
|
19
|
10
|
NU
|
3
|
6
|
6
|
6
|
3
|
6
|
NU
|
17
|
13
|
15
|
12
|
NU
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
141
|
17
|
Rahul Raj Mayer
|
Hillspeed
|
14
|
18
|
15
|
23
|
17
|
19
|
13
|
15
|
14
|
12
|
13
|
18
|
20
|
19
|
NU
|
13
|
14
|
13
|
13
|
11
|
16
|
14
|
13
|
13
|
136
|
18
|
Małgorzata Rdest
|
Douglas Motorsport
|
16
|
17
|
12
|
20
|
14
|
16
|
16
|
18
|
15
|
14
|
15
|
16
|
19
|
15
|
17
|
14
|
18
|
NU
|
11
|
13
|
NU
|
16
|
15
|
15
|
121
|
19
|
Daniel Headlam
|
Lanan Racing
|
18
|
15
|
NU
|
19
|
15
|
NU
|
15
|
16
|
17
|
13
|
12
|
15
|
18
|
16
|
16
|
12
|
16
|
NU
|
12
|
14
|
17
|
17
|
17
|
16
|
116
|
20
|
Sennan Fielding
|
Douglas Motorsport
|
12
|
11
|
7
|
5
|
NU
|
NU
|
7
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
64
|
21
|
Matt Mason
|
MGR Motorsport
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
DK
|
NU
|
10
|
NU
|
9
|
3
|
42
|
22
|
Luke Williams
|
Chris Dittmann Racing
|
|
|
|
15
|
NU
|
15
|
|
|
|
NU
|
19
|
12
|
17
|
20
|
8
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
41
|
23
|
Simon Rudd
|
Motionsport
|
17
|
NU
|
14
|
22
|
18
|
18
|
14
|
17
|
16
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
34
|
24
|
Max Cornelius
|
Chris Dittmann Racing
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
15
|
16
|
14
|
18
|
25
|
Pete Storey
|
Motionsport
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
16
|
16
|
20
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11
|
26
|
Dylon Phibbs
|
Chris Dittmann Racing
|
|
|
|
21
|
16
|
20
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6
|
27
|
Zou Sirui
|
Sean Walkinshaw Racing
|
15
|
14
|
NU
|
NU
|
19
|
17
|
18
|
14
|
NU
|
|
|
|
NU
|
14
|
NU
|
DK
|
17
|
16
|
NU
|
12
|
18
|
|
|
|
0
|
28
|
Ben Gower
|
Motionsport
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
NW
|
NW
|
NW
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
0
|
Nagrody specjalne
Jack Cavill Pole Position Cup
Nagroda Jack Cavill Pole Position Cup została przyznana temu kierowcy, który zdobył najwięcej pole position w sezonie. Zdobywcą nagrody oraz kwoty pieniężnej w wysokości tysiąca funtów został Jake Hughes, który zdobył w sezonie cztery pole position.[41].
Who Zooms Award
Nagrodę tę oraz kwotę pięciu tysięcy funtów otrzymywał kierowca, który w wyścigach zyskał najwięcej pozycji w stosunku do swoich pozycji startowych. Zwycięzcą w tej klasyfikacji została Małgorzata Rdest, która zyskała 72 pozycje[42].
Przypisy
Linki zewnętrzne