FQM-151 Pointer
|
Dane podstawowe
|
Państwo
|
Stany Zjednoczone
|
Producent
|
AeroVironment Inc
|
Typ
|
UAV
|
Konstrukcja
|
Kevlarowo kompozytowa
|
Załoga
|
0
|
Historia
|
Data oblotu
|
1988
|
Dane techniczne
|
Napęd
|
1 x silnik elektryczny Astro 15
|
Moc
|
300 W
|
Wymiary
|
Rozpiętość
|
2,45 m
|
Długość
|
1,83 m
|
Wysokość
|
0,91 m
|
Masa
|
Własna
|
2,17 kg
|
Użyteczna
|
0,99 kg
|
Startowa
|
4,12 kg
|
Osiągi
|
Prędkość maks.
|
80 km/h
|
Prędkość patrolowa
|
50 km/h
|
Pułap
|
1000 m
|
Zasięg
|
110 km
|
Promień działania
|
5 - 7 km
|
Długotrwałość lotu
|
2,2 h
|
Dane operacyjne
|
Użytkownicy
|
USA
|
Rzuty
|
|
|
FQM-151 Pointer – taktyczny, bezzałogowy aparat latający (ang. Unmanned Aerial Vehicle – UAV) opracowany przez amerykańską firmę AeroVironment Inc na zamówienie United States Marine Corps w 1986 roku.
Konstrukcja
FQM-151 jest górnopłatem, o skrzydłach z dużym wzniosem zewnętrznych części, zapewniającym dobre właściwości lotne. Pointer jest zbudowany z kompozytów, w których duży udział mają materiały wykonane z kevlaru. Napędzany jest silnikiem elektrycznym o mocy 300 W, zasilanego z akumulatora znajdującego się na pokładzie. Dzięki kompozytowej budowie i silnikowi elektrycznemu Pointer jest bardzo trudny do wykrycia przez środki obrony przeciwlotniczej. Aparat zaopatrzony jest w czarno białą kamerę światła szczątkowego, wykorzystującą technologię CCD, umożliwiającą obserwację w dzień i w nocy, którą można wymienić na kolorową kamerę TV operującą w ciągu dnia. Obraz z kamery aparatu może być przekazywany do stanowiska kontrolującego lot na ziemi. Na pokładzie znajduje się również odbiornik GPS. Start Pointera następuje "z ręki", po wykonaniu misji aparat ląduje na brzuchu w wyznaczonym terenie. Podczas wykonywania zadania FQM-151 jest cały czas kontrolowany ze stanowiska naziemnego. Aparat jest prosty w obsłudze i kosztuje tylko około 30 000 USD[potrzebny przypis].
Służba
Pointer przeznaczony jest do obserwacji pola walki na głębokości od 5 do 7 km. Bojowo został użyty podczas operacji w Bośni w ramach amerykańskich jednostek bojowych w siłach SFOR oraz podczas II wojny w Zatoce Perskiej w Iraku w 2003 roku i w Afganistanie w 2001 roku[potrzebny przypis].
Bibliografia