Kibuc został założony w 1979 roku w ramach rządowego projektu Perspektywy Galilei, którego celem było wzmocnienie pozycji demograficznej społeczności żydowskiej na północy kraju. Pierwotnie była to paramilitarna placówka będąca częścią programu Nachal, w którym mieszkańcy osiedli łączyli pracę rolniczą ze służbą wojskową. W 1997 roku osada została przekształcona w cywilny kibuc, który koncentrował się na działalności edukacyjnej skierowanej głównie do młodych wyobcowanych społecznie żydowskich imigrantów[3]. Po wybuchu intifady Al-Aksa, w październiku 2000 roku w kibucu utworzono specjalny instytut edukacji religijnej i etnicznej tolerancji Merkaz Kijum Meszutaf (hebr. מרכז קיום משותף)[4].
Nazwa
Nazwa kibucu jest hebrajską nazwą powszechnej w tej okolicy rośliny - czyśćca (StachysL.).
Edukacja
Kibuc utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej we wsi Gilon. Na zachód od kibucu wybudowano centrum edukacyjne Merkaz Kijum Meszutaf, które realizuje różne projekty edukacyjne i kulturalne dla młodzieży żydowskiej, arabskiej i beduińskiej. Codziennie w zajęciach uczestniczy około 4 tys. młodych ludzi. Są tutaj organizowane seminaria, wykłady, warsztaty, zajęcia nauki muzyki i tańca, sportowe i filmowe. Jest basen pływacki, sala sportowa z siłownią i boiska sportowe. Celem działalności ośrodka jest pokojowe współistnienie różnych grup etnicznych i religijnych w społeczeństwie izraelskim. W tym celu kształceni są młodzi ludzie, którzy mają później zająć miejsce lokalnych liderów w swoich społecznościach, rozszerzając te idee wokół siebie. Przy ośrodku działa internat, w którym mieszkają głównie żydowscy imigranci z Etiopii (felaszowie), mający trudności z asymilacją w izraelskim społeczeństwie[5]. Jest tu także Szkoła Żydowsko-Arabska Galil[6].
Gospodarka
Gospodarka kibucu opiera się na edukacji. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.
Transport
Z kibucu wyjeżdża się lokalną drogą prowadzącą w kierunku północno-zachodnim, a następnie zachodnim. Po minięciu wiosek komunalnych Eszchar i Juwalim dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 784, którą jadąc na południe dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 805 między miastem Sachnin a wsią Segew, lub jadąc na północ dojeżdża się do wsi Szoraszim i dalej do miasta Karmiel.
↑Eshbal. [w:] Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. (hebr.).
↑Eshbal. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. (hebr.).
↑Eshbal. [w:] Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (hebr.).
↑The Galilee School. [w:] Center for Jewish Arab Education in Israel [on-line]. [dostęp 2013-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)]. (hebr.).