Dziurdziów – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Lesko[5][6].
Historia
Nazwa miejscowości pochodzi z języka wołoskiego, zapewne od imienia zasadźcy (por. rum. Giurgiu - "Jerzy").
19 grudnia 1480 r. trzej bracia Balowie: dokonali podziału dóbr po zmarłym ojcu Janie Balu. Starszym braciom Maciejowi i ks. Piotrowi zapisano wsie: Dziurdziów, Hoczew, Terpiczów (Bachlawę), drugi Terpiczow (Średnią wieś), Berezkę, Wołkowyję Wielką, Terkę, dwie wsie, Bereźnicę Wyżną i Żernicę z lasami należącymi do tych wsi.
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej w Dziurdziowie był Emilian Rylski[7]. W 1893 właścicielem posiadłości tabularnej w Dziurdziowie był Franciszek Gostwicki[8].
W czasie Spisu Powszechnego w 1921 odnotowano, iż w 78 domach zamieszkiwało w Dziurdziowie 445 mieszkańców (375 grekokatolików, 63 rzymskich katolików, 7 żydów). 15 września 1944 wieś została zajęta przez wojska radzieckie[9]. Po II wojnie światowej część greckokatolickich mieszkańców wysiedlono, a ich miejsce zajęli osadnicy z Podhala[10].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Zabytki
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 29258
- ↑ Wieś Dziurdziów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-06-29] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-06-29] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 246 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 52.
- ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”, s. 10, Nr 264 z 19 listopada 1893.
- ↑ ВОВ-60 - Сводки. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-18)].
- ↑ Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty, Rewasz, Pruszków 2009, s. 289-290
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .
Linki zewnętrzne
Miasto |
|
---|
Wsie |
|
---|
Części miasta |
|
---|
Części wsi |
- Dolny Koniec (Glinne)
- Dolny Koniec (Średnia Wieś)
- Górny Koniec (Glinne)
- Górny Koniec (Średnia Wieś)
- Gruszka
- Kąt
- Łan
- Obszar
- Podstaw
- Pohulanka
- Za Sanem
|
---|