Poirier urodził się 19 stycznia 1989 roku w Lafayette, w Luizjanie. Ma pochodzenie francuskie, a konkretnie z Cajun[1]. Przez krótki czas uczęszczał do szkoły średniej Northside, z której zrezygnował w dziewiątej klasie z powodu ciągłego pakowania się w kłopoty i bójki uliczne[2].
Kariera MMA
Wczesna kariera
W latach 2007–2009 amatorsko startował w MMA, wygrywając m.in. zawody ISCF Amateur MMA World Classic[3]. W 2009 przeszedł na zawodowstwo debiutując 19 maja w wygranym pojedynku z Aaronem Suarezem przez nokaut[3]. Po wygraniu kolejnych sześciu pojedynków w 2010 związał się z World Extreme Cagefighting, gdzie w pierwszej walce 18 sierpnia przegrał z Dannym Castillo jednogłośnie na punkty[4]. W WEC stoczył jeszcze jeden, wygrany pojedynek (11 listopada 2010 z Zachem Micklewrightem)[5]. Później organizacja została zamknięta, a zawodnicy z ważnymi kontraktami zostali przeniesieni do Ultimate Fighting Championship[6].
UFC
1 stycznia 2011 zadebiutował w amerykańskim gigancie, mierząc się w wadze piórkowej z Joshem Grispim, którego pokonał jednogłośnie na punkty[7][8]. W kolejnych trzech walkach również wygrywał m.in. z Maxem Hollowayem (4 lutego 2012), którego poddał w pierwszej rundzie[9].
15 maja 2012 zmierzył się w walce wieczoru na gali UFC on Fuel TV z Koreańczykiem Jung Chan-sungiem z którym ostatecznie przegrał przez poddanie w czwartej rundzie, notując tym samym pierwszą porażkę w UFC[10].
W latach 2012–2014 pokonywał m.in. Diego Brandão oraz przegrywał m.in. z Cubem Swansonem czy Conorem McGregorem[11][12][13]. Po przegranej z Irlandczykiem przeszedł do wagi lekkiej. W tejże wadze do końca 2016 wygrywał cztery pojedynki z rzędu[14][15][16], aż do pojedynku z Michaelem Johnsonem (17 września 2016) z którym przegrał przez nokaut już w pierwszej rundzie[17].
W 2017 stoczył trzy pojedynki, najpierw wygrany z Jimim Millerem (11 lutego), większościową decyzją[18], następnie z Eddiem Alvarezem (13 maja) gdzie po nielegalnym uderzeniu kolanem w głowę w parterze przez Alvareza pojedynek został przerwany w drugiej rundzie i ogłoszono No contest[19] oraz z Anthonym Pettisem (11 listopada) którego pokonał przed czasem wskutek kontuzji żeber[20].
Po walce z Pettisem podpisał nowy kontrakt z UFC, pomimo że w poprzednim pozostały mu jeszcze trzy walki[21]. 14 kwietnia 2018 na UFC on Fox: Gaethje vs. Poirier zmierzył się z Justinem Gaethje[22]. Po niesamowitej walce zwyciężył przez nokaut w czwartej rundzie[23]. Pojedynek nagrodzono bonusem w kategorii najlepsza walka wieczoru[24].
28 lipca 2018 w walce wieńczącej galę UFC on Fox 30 doszło do jego rewanżu z Eddiem Alvarezem[25][26]. Wygrał walkę przez TKO w drugiej rundzie[27]. To zwycięstwo przyniosło mu bonus za występ wieczoru[28].
3 sierpnia 2018 roku ogłoszono, że Poirier zgodził się na walkę z Natem Diazem, która miała się odbyć 3 listopada 2018 roku w Madison Square Garden[29]. Oczekiwano, że walka będzie częścią wydarzenia UFC 230[30]. 10 października 2018 roku ogłoszono, że Poirier wycofał się z powodu kontuzji biodra, w wyniku czego walka została odwołana[31].
Po wygranych walkach otrzymał szanse walki o tymczasowe mistrzostwo UFC wagi lekkiej z Maxem Hollowayem[32]. 13 kwietnia 2019 na UFC 236 pokonał ostatecznie w rewanżu ponownie Hawajczyka, tym razem jednogłośnie na punkty, zdobywając tym samym tymczasowy pas[33].
7 września 2019 roku zmierzył się z Chabibem Nurmagomiedowem w unifikacyjnej walce o mistrzostwo wagi lekkiej na gali UFC 242 w Abu Zabi[34]. Przegrał przez poddanie w trzeciej rundzie[35].
27 czerwca 2020 roku w walce wieczoru gali UFC on ESPN: Poirier vs. Hooker zmierzył się z Danem Hookerem[36]. Wygrał emocjonującą walkę przez jednogłośną decyzję[37]. Walka ta przyniosła mu siódmą nagrodę w postaci bonusu za walkę wieczoru[38]. Walka została powszechnie uznana za jedną z największych walk roku i była pretendentem do wielu nagród[36].
W pierwszej walce ze swojego nowego kontraktu, na UFC 257 zmierzył się ponownie z Conorem McGregorem 4 stycznia 2021 roku[39]. Wygrał walkę przez techniczny nokaut w drugiej rundzie, stając się pierwszą osobą, która pokonała McGregora przez nokaut[40]. Zwycięstwo to przyniosło mu nagrodę za występ wieczoru[41].
10 lipca 2021 na UFC 264 doszło do trylogii pomiędzy McGregorem a Porierem[42]. Amerykanin ponownie wygrał walkę, tym razem w pierwszej rundzie przez techniczny nokaut, po tym jak lekarz ringowy przerwał walkę z powodu złamania kości piszczelowej przez McGregora, co uniemożliwiło mu kontynuowanie walki[43].
11 grudnia 2021 roku na ostatniej numerowanej gali w 2021 roku – UFC 269 przystąpił do walki z Charlesem Oliveirą o mistrzowski pas kategorii lekkiej[44]. Przegrał walkę poddaniem przez duszenie zza pleców w trzeciej rundzie[45].
Na listopadowej gali UFC 281 podjął byłego mistrza Bellator MMA, Michaela Chandlera[46]. Pojedynek doszedł do trzeciej rundy, w której Porier odwrócił losy starcia i poddał Chandlera duszeniem zza pleców[47]. Dzięki wielu zwrotom akcji pojedynek nagrodzono bonusem za walkę wieczoru[48].
29 lipca 2023 w walce wieczoru gali UFC 291 doszło do jego rewanżu z Justinem Gaethje, którego stawką był symboliczny pas mistrzowski "baddest motherfucker" ('BMF')[49]. W pierwszej minucie drugiej rundy został ciężko znokautowany wysokim kopnięciem na głowę[50].
9 marca 2024 w tzw. Co-Main Evencie (drugiej walce wieczoru) gali UFC 299 zmierzył się z Francuzem, Benoîtem Saint Denisem. Starcie zawodników zaplanowano na pięć rund[51]. Zwyciężył przez nokaut w połowie drugiej rundy[52]. Pojedynek został nagrodzony dodatkowym bonusem w kategorii walka wieczoru[53].
1 czerwca 2024 w Newark podczas gali UFC 302 ponownie zawalczył o pas mistrzowski wagi lekkiej, mierząc się z Isłamem Machaczewem[54]. W połowie piątej rundy, gdy obaj zawodnicy znaleźli się na macie został poddany duszeniem zwanym D'arce[55]. Pojedynek nagrodzono bonusem za najlepszą walkę wieczoru[56].
Po gali UFC 211 wystawił swój zestaw z walki na aukcji eBay, aby zebrać pieniądze dla charytatywnej organizacji Second Harvest Food Bank. Najwyżej licytujący zapłacił $5,100 za koszulkę, rękawice, czapkę, chustę na rękę i spodenki[61][62]. W kwietniu 2018 roku wraz z żoną założyli fundację Good Fight Foundation. Na UFC Fight Night 120 i UFC on Fox 29 przystąpił do licytacji swoich zestawów. Zebrane pieniądze zostały przeznaczone odpowiednio dla rodziny zmarłego policjanta z Lafayette oraz Acadiana Outreach Center[63][64]. Później wystawił również na aukcję swój zestaw do walki na UFC on FOX, a zebrane pieniądze przeznaczył na zakup 500 plecaków dla dzieci z rodzinnego miasta[65].
Po jego walce z Chabibem Nurmagomiedowem na UFC 242, obaj zamienili się koszulkami po walce. W wywiadzie po walce Nurmagomiedow powiedział, że sprzeda koszulkę, którą dostał od Poiriera, a dochód z niej przekaże na jego fundację[66]. Podobnie Poirier ogłosił, że wystawi na aukcję swój sprzęt do walki z UFC 242, aby zebrać fundusze dla fundacji[67]. Po wydarzeniu Poirier wystawił na aukcję swój zestaw z koszulką Nurmagomiedowa z walk za 60 200 dolarów[68]. Jednocześnie Nurmagomiedow sprzedał koszulkę Poiriera za 100 tysięcy dolarów, które zostały wyrównane przez Danę White’a, co w sumie dało 200 tysięcy dolarów darowizny. Według Poiriera, jego fundacja współpracuje z organizacją Justina Wrena „Fight for the Forgotten”, aby pomóc w zapewnieniu czystej wody pitnej dla ludu Echuya Batwa w Ugandzie[69][70].
21 lutego 2020 roku w pojedynku grapplingowym na imprezie SubStars, miał zmierzyć się z Garrym Tononem. Poirier miał przekazać bilety i sprzedaż PPV oraz część swojej sakiewki na rzecz swojej fundacji[71]. Tonon jednak doznał kontuzji na tydzień przed pojedynkiem i walka została odwołana[72].
Podczas pandemii COVID-19 fundacja przekazała 1000 posiłków pracownikom trzech dużych szpitali w jego rodzinnej okolicy[73].
26 czerwca 2020 roku, został nagrodzony przez UFC Forrest Griffin Community Award za swoją działalność charytatywną[74].
Po UFC 257McGregor miał przekazać 500 tys. dolarów na rzecz Good Fight Foundation, do czego zobowiązał się przed ich planowaną walką[75]. Na dzień 12 kwietnia 2021 roku, Poirier twierdzi, że darowizna nie została przekazana. Spór ten wzbudza wiele kontrowersji w mediach sportowych[76].
Przedsięwzięcia biznesowe
Poirier’s Louisiana Style Hot Sauce
8 grudnia 2020 roku, ogłosił na Twitterze wydanie swojej nowej marki gorącego sosu cajun „Poirier’s Louisiana Style” we współpracy z kanadyjską firmą Heartbeat Hot Sauce Co[77]. Można go kupić na oficjalnej stronie Poiriera w cenie 12 dolarów. W lipcu 2021 roku ukazała się również specjalna edycja „Heatonist K.O”[78].
Życie prywatne
Spędza większość czasu w Lafayette z żoną Jolie i ich córką, ale trenuje w klubie American Top Team na Południowej Florydzie, gdzie przenosi się przed walkami. 20 sierpnia 2016 roku urodziło się jego pierwsze dziecko, Parker Noelle Poirier[79][80][81].
Pierwszy tatuaż wykonał wieku 14 lat[82]. Obecnie jego klatka piersiowa i ramiona pokryte są tatuażami, w tym jeden na klatce piersiowej z napisem 武士道 (bushidō), co po japońsku oznacza „drogę wojowników”[83].