Domenico Cimarosa (ur. 17 grudnia 1749 w Aversa, zm. 11 stycznia 1801 w Wenecji)[1] – włoski kompozytor okresu klasycyzmu.
Życiorys
Urodzony w biednej rodzinie w Aversa pod Neapolem uczęszczał do konserwatorium neapolitańskiego, gdzie nauczali go między innymi Antonio Sacchini i Niccolò Piccinni[1][2].
Dzięki operze Włoszka w Londynie (Italiana in Londra) z 1778 zyskał rozgłos w Europie. W latach 1788–1792 na zaproszenie Katarzyny II przebywał w Petersburgu, który opuścił ze względu na ostry klimat rosyjski. Następnie po A. Salieriim objął stanowisko kapelmistrza dworskiego w Wiedniu, gdzie w 1792 napisał swoje największe dzieło – operę buffa Potajemne małżeństwo (Il matrimonio segreto), utrzymującą się w repertuarze również współcześnie[1][2].
Po powrocie do Włoch zajął się komponowaniem oper komicznych stanowiących jego największą spuściznę[3].
Według pogłosek Cimarosa został otruty w Wenecji, gdzie zmarł[1].
Przypisy
- ↑ a b c d Jennifer E. Johnson: Cimarosa, Domenico. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. C. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.). Brak numerów stron w książce
- ↑ a b AndrzejA. Chodkowski AndrzejA. (red.), Encyklopedia muzyki, Warszawa: PWN, 1995, s. 364-365, ISBN 83-01-11390-1 .
- ↑ Franz Brendel: Zarysy historyi muzyki. Władysław Tarnowski (tłum.). Lipsk: Paweł Rhode, 1866, s. 75.
Bibliografia
- Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 2: CD część biograficzna. Kraków: PWM, 1984, s. 204–205. ISBN 83-224-0223-6. (pol.).
Linki zewnętrzne