|
Państwo
|
Belgia
|
Data i miejsce urodzenia
|
7 grudnia 1990 Rocourt
|
Wzrost
|
180 cm
|
Gra
|
praworęczny, oburęczny bekhend
|
Status profesjonalny
|
2009
|
Zakończenie kariery
|
aktywny
|
Trener
|
Germain Gigounon
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
6
|
Najwyżej w rankingu
|
7 (20 listopada 2017)
|
Australian Open
|
QF (2017)
|
Roland Garros
|
QF (2016)
|
Wimbledon
|
QF (2019, 2022)
|
US Open
|
4R (2017–2020)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
1
|
Najwyżej w rankingu
|
158 (15 lipca 2019)
|
Australian Open
|
1R (2013)
|
US Open
|
1R (2012, 2015)
|
|
David Goffin (ur. 7 grudnia 1990 w Rocourt) – belgijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, finalista tych rozgrywek w sezonie 2015 i sezonie 2017, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Najwyższe – 7. miejsce w rankingu gry pojedynczej osiągnął 20 listopada 2017 roku.
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
W 2008 roku brał udział w juniorskim French Open w grze pojedynczej oraz podwójnej chłopców. W obu turniejach odpadł w 1 rundzie. Podczas juniorskiego Wimbledonu w tym samym roku osiągnął 1. rundę w grze pojedynczej oraz półfinał w deblu.
Kariera zawodowa
Na początku sezonu 2012 osiągnął ćwierćfinał turnieju w Ćennaju. We French Open przegrał w 3. rundzie kwalifikacji, jednakże do turnieju głównego dostał się jako szczęśliwy przegrany. Pokonał w nim Radka Štěpánka, Arnauda Clémenta i Łukasza Kubota. W 4. rundzie uległ 7:5, 5:7, 2:6, 4:6 Rogerowi Federerowi. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w konkurencji gry pojedynczej Goffin został wyeliminowany w 1. rundzie przez Juana Mónaco. W sierpniu Belg dotarł do ćwierćfinału turnieju w Winston-Salem, odpadając po porażce z Johnem Isnerem. W październiku awansował również do ćwierćfinału rozgrywek ATP World Tour w Walencji, gdzie uległ Jürgenowi Melzerowi.
Na początku sierpnia 2014 Goffin wygrał zawody ATP World Tour w Kitzbühel. W drodze po tytuł pokonał m.in. Philippa Kohlschreibera, natomiast w finale Dominika Thiema. We wrześniu Belg wywalczył kolejny singlowy tytuł ATP World Tour, w halowym turnieju w Metzu. Wyeliminował m.in. w ćwierćfinale Jo-Wilfrieda Tsongę, a w decydującym meczu okazał się lepszy od João Sousy. Do trzeciego w sezonie finału Goffin dotarł pod koniec października w Bazylei, gdzie nie sprostał Rogerowi Federerowi.
W sezonie 2015 Goffin pierwszy finał osiągnął w połowie czerwca w ’s-Hertogenbosch na nawierzchni trawiastej. Spotkanie o tytuł przegrał z Nicolasem Mahutem 6:7(1), 1:6. Dokładnie rok po osiągnięciu pierwszego finału kategorii ATP World Tour 250 ponownie zmierzył się z Dominicem Thiemem w meczu mistrzowskim – tym razem w Gstaad Goffin uległ Austriakowi 5:7, 2:6.
Pierwszy w karierze wielkoszlemowy ćwierćfinał Belg osiągnął w sezonie 2016 podczas French Open, ponosząc porażkę z Dominikiem Thiem. W październiku Goffin został finalistą turnieju w Tokio, ostatni mecz przegrywając z Nickiem Kyrgiosem. W 2016 roku uczestniczył w zawodach singlowych igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro dochodząc do 3. rundy.
Sezon 2017 Goffin zakończył z dwoma triumfami turniejowymi. Na początku października wygrał zawody w Shenzhen w finale eliminując Ołeksandra Dołhopołowa, a w swoim kolejnym starcie zwyciężył w Tokio, pokonując w ostatnim meczu Adriana Mannarino. W lutym Belg był w finałach halowych imprez w Sofii i Rotterdamie, natomiast w listopadzie zakwalifikował się do ATP Finals. Po dwóch wygranych spotkaniach grupowych zmierzył się w półfinale z Rogerem Federerem, eliminując Szwajcara w trzech setach. Pojedynek o tytuł Goffin przegrał 5:7, 6:4, 3:6 z Grigorem Dimitrowem. Po ATP Finals Belg zagrał w składzie reprezentacji, która w finale Pucharu Davisa zmierzyła się z Francją. Tytuł zdobyli Francuzi pokonując 3:2 Belgów, a oba punkty dla Belgii zdobył Goffin po wygranych z Lucasem Pouille i Jo-Wilfriedem Tsongą.
Podczas sezonu 2018 Goffin nie awansował do finału zawodów ATP World Tour. Był natomiast kilkakrotnie w półfinałach, najpierw w Montpellier, a następnie w Rotterdamie, gdzie po przegraniu pierwszego seta z Grigorem Dimitrowem skreczował na początku drugiego seta przez uderzenie piłką w oko. Na podłożu ziemnym został półfinalistą w Barcelonie, broniąc w meczu drugiej rundy przeciwko Marcelowi Granollersowi piłki meczowej. Na turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Cincinnati jednego dnia wyeliminował Kevina Andersona (nr 6. ATP) i Juana Martína del Potra (nr 4. ATP). Mecz o udział w finale przegrał przez krecz w drugim secie z Rogerem Federerem z powodu urazu ramienia. Na początku października zakończył starty w roku 2018, podając jako przyczynę kontuzję prawego łokcia.
W roku 2019 Goffin wygrał pierwszy w karierze turniej w konkurencji gry podwójnej, na początku sezonu w Dosze, partnerując Pierre-Hugues Herbertowi. W czerwcu osiągnął singlowy finał w Halle, ponosząc porażkę z Rogerem Federerem. W sierpniu został pierwszym Belgiem, który doszedł do finału zawodów ATP Tour Masters 1000, w Cincinnati. Ostatni mecz przegrał z Daniiłem Miedwiediewem.
W sezonie 2021 triumfował w zawodach w Montpellier, w meczu finałowym pokonując Roberto Bautistę-Aguta z wynikiem 5:7, 6:4, 6:2.
W kwietniu 2022 roku zdobył trofeum w Marrakeszu, gdzie pokonał w finale Alexa Molčana 3:6, 6:3, 6:3.
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (6–9)
Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
Zwycięzca
|
1.
|
2 sierpnia 2014
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Dominic Thiem
|
4:6, 6:1, 6:3
|
Zwycięzca
|
2.
|
21 września 2014
|
Metz
|
Twarda (hala)
|
João Sousa
|
6:4, 6:3
|
Finalista
|
1.
|
26 października 2014
|
Bazylea
|
Twarda (hala)
|
Roger Federer
|
2:6, 2:6
|
Finalista
|
2.
|
14 czerwca 2015
|
’s-Hertogenbosch
|
Trawiasta
|
Nicolas Mahut
|
6:7(1), 1:6
|
Finalista
|
3.
|
2 sierpnia 2015
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Dominic Thiem
|
5:7, 2:6
|
Finalista
|
4.
|
9 października 2016
|
Tokio
|
Twarda
|
Nick Kyrgios
|
6:4, 3:6, 5:7
|
Finalista
|
5.
|
12 lutego 2017
|
Sofia
|
Twarda (hala)
|
Grigor Dimitrow
|
5:7, 4:6
|
Finalista
|
6.
|
19 lutego 2017
|
Rotterdam
|
Twarda (hala)
|
Jo-Wilfried Tsonga
|
6:4, 4:6, 1:6
|
Zwycięzca
|
3.
|
1 października 2017
|
Shenzhen
|
Twarda
|
Ołeksandr Dołhopołow
|
6:4, 6:7(5), 6:3
|
Zwycięzca
|
4.
|
8 października 2017
|
Tokio
|
Twarda
|
Adrian Mannarino
|
6:3, 7:5
|
Finalista
|
7.
|
19 listopada 2017
|
ATP Finals, Londyn
|
Twarda (hala)
|
Grigor Dimitrow
|
5:7, 6:4, 3:6
|
Finalista
|
8.
|
23 czerwca 2019
|
Halle
|
Trawiasta
|
Roger Federer
|
6:7(2), 1:6
|
Finalista
|
9.
|
18 sierpnia 2019
|
Cincinnati
|
Twarda
|
Daniił Miedwiediew
|
6:7(3), 4:6
|
Zwycięzca
|
5.
|
28 lutego 2021
|
Montpellier
|
Twarda (hala)
|
Roberto Bautista-Agut
|
5:7, 6:4, 6:2
|
Zwycięzca
|
6.
|
10 kwietnia 2022
|
Marrakesz
|
Ceglana
|
Alex Molčan
|
3:6, 6:3, 6:3
|
Gra podwójna (1–0)
Bibliografia
Sportowcy roku Belgii
Mężczyźni |
|
---|
Kobiety |
|
---|
Zespoły |
|
---|
Talenty |
|
---|
Paraolimpijczycy |
|
---|
Trenerzy |
|
---|