Colin Maclaurin
Colin Maclaurin (ur. 1698 w Kilmodan, Argyll , zm. 14 czerwca 1746 w Edynburgu ) – szkocki matematyk [1] .
Życiorys
Jego ojciec, pastor John Maclaurin, zmarł, gdy Colin miał sześć lat. W 1707 zmarła również jego matka i Colin był od tej pory wychowywany przez wuja Daniela Maclaurina.
W 1709 Colin Maclaurin podjął studia na Uniwersytecie w Glasgow . W wieku czternastu lat uzyskał tytuł magistra . W 1717 Maclaurin został profesorem matematyki na Uniwersytecie w Aberdeen . Od 1725 profesor matematyki na Uniwersytecie Edynburskim
Dzieło
Jego prace dotyczyły geometrii , analizy matematycznej i mechaniki . Zajmował się zbieżnością szeregów i teorią potencjału , podał rozwinięcie funkcji w szereg potęgowy .
Niektóre z jego ważniejszych prac:
1720: Geometria Organica ;
1720: De Linearum Geometricarum Proprietatibus ;
1742: Treatise on Fluxions (763 strony w dwóch tomach);
1748: Treatise on Algebra (wydana pośmiertnie);
Account of Newton’s Discoveries
Był jednym z proponentów metody Newtona Rachuneku różniczkowego i całkowego [2] .
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne: