Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie

Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie
Ilustracja
Otoczenie kościoła św. Wawrzyńca – widoczne nieliczne nagrobki.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Wolska 140

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

rzymskokatolickie

Stan cmentarza

nieczynny

Data otwarcia

ok. 1610

Data ostatniego pochówku

1944

Data likwidacji

1923

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie”
Ziemia52°13′38″N 20°56′38″E/52,227222 20,943889

Cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca w Warszawie – nieczynny cmentarz katolicki znajdujący się przy ul. Wolskiej 140 w warszawskiej dzielnicy Wola.

Historia

Powstał jako parafialny cmentarz przy kościele św. Wawrzyńca, kiedy to na początku XVII wieku erygowano parafię. W 1656 pochowano na nim ofiary walk ze Szwedami podczas potopu szwedzkiego. Cmentarz został uszkodzony podczas oblężenia Warszawy w 1794. Kolejnych uszkodzeń cmentarz doznał podczas Obrony Reduty Wolskiej w 1831. Poległych w rezultacie walk żołnierzy obu stron, wraz z generałem Józefem Sowińskim, pochowano na cmentarzu.

W 1834, wraz z przekształceniem kościoła w cerkiew, cmentarz utracił charakter nekropolii katolickiej.

W 1921, dwa lata po przywróceniu kościołowi jego statusu, odgraniczono cmentarz przykościelny od powstałego po sąsiedzku w 1836 cmentarza prawosławnego. W 1923 cmentarz został zamknięty dla pochówków, lecz zrobiono wyjątek dla zmarłego w 1929 proboszcza Witolda Prądzyńskiego, który przyczynił się do odbudowy kościoła po zniszczeniach z czasu I wojny światowej.

Na początku lat 30. ekshumowano i przeniesiono do części środkowej i wschodniej cmentarza prawosławnego ciała 50 zmarłych tego wyznania m.in. Sokrata Starynkiewicza i Siergieja Muchanowa[1].

Cmentarz był miejscem walk podczas kampanii wrześniowej oraz Rzezi Woli w sierpniu 1944. Znajdują się na nim 3 mogiły żołnierzy III batalionu 40. Pułku Piechoty Dzieci Lwowskich i masowa mogiła około 1500 ofiar zbrodni niemieckich, których śmierć upamiętnia tablica ustawiona w piątą rocznicę wydarzeń.

Przypisy

  1. Piotr Paszkiewicz, Michał Sandowicz: Wolski cmentarz prawosławny w Warszawie. Przewodnik. Warszawa: Komisja Opieki nad Zabytkami przy Metropolii Prawosławnej, 1990, s. 8–9.

Bibliografia