Cameron Mitchell
Cameron Mitchell w filmie Love Me or Leave Me.
|
Imię i nazwisko
|
Cameron MacDowell Mitzel
|
Data i miejsce urodzenia
|
4 listopada 1918 Dallastown, Pensylwania
|
Data i miejsce śmierci
|
6 lipca 1994 Pacific Palisades
|
Zawód
|
aktor
|
Współmałżonek
|
Johanna Mendel (1940–1960; rozwód) Lissa Mitchell (19??–1973; rozwód) Margaret Mozingo Mitchell (1973–1976; rozwód)
|
Lata aktywności
|
1945–1994
|
Cameron Mitchell, właśc. Cameron MacDowell Mitzel[1][2] (ur. 4 listopada 1918 w Dallastown w Pensylwanii, zm. 6 lipca 1994 w Pacific Palisades w Kalifornii[3]) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny.
Życiorys
Urodził się jako Cameron McDowell Mitzell w Dallastown w hrabstwie York w stanie Pensylwania jako jedno z siedmiorga dzieci ks. Charlesa Michaela Mitzella i Kathryn Isabella Ehrhart Mitzell, którzy byli pochodzenia szkockiego i niemieckiego[4]. W 1921 roku wraz z rodziną przeniósł się do Chicora w Pensylwanii, kiedy jego ojciec został przyjęty jako pastor Kościoła Reformowanego św. Jana w Butler w Pensylwanii i dorastał w Shrewsbury w Pensylwanii. W 1936 roku ukończył liceum Greenwood High School w Millerstown, w stanie Pensylwania.
Pomiędzy pierwszą a drugą wojną światową, jako młody aktor był związany z National Theater Company tworzony przez Alfreda Lunta i Lynn Fontanne. W 1934 roku pojawił się na Broadwayu w komedii szekspirowskiej Poskromienie złośnicy, a potem także w spektaklach: Trojanki (1940), Listopadowi ludzie (1977), Southern Exposure (1950) i Śmierć komiwojażera (1948).
W czasie II wojny światowej służył jako bombardier z United States Army Air Forces i przez krótki okres bił się z myślami o zostaniu profesjonalnym piłkarzem; rzekomo miał podpisany kontrakt z Detroit Tigers aż do śmierci[5].
W 1945 roku podpisał kontrakt z MGM. Debiutował jako podporucznik marynarki George Cross w dramacie wojennym Johna Forda Ci, których przewidziano na straty (They Were Expendable, 1945) u boku Roberta Montgomery i Johna Wayne’a. W 1951 podpisał długoterminowy kontrakt z 20th Century Fox.
W latach pięćdziesiątych XX wieku Mitchell grał sympatycznych bohaterów, skromny biznesmen w komedii Jak poślubić milionera (1953) czy Jigger Craigin w musicalu Henry’ego Kinga Carousel (1956). Jego najlepszym występem, zdaniem fanów i krytyków, była postać Barneya Rossa, boksera uzależnionego od narkotyków w dramacie biograficznym André de Toth Małpa na plecach (Monkey on My Back, 1957) u boku Brada Harrisa i Kathy Garver. Począwszy od lat sześćdziesiątych, Mitchell sprytnie ukrywał się przed Internal Revenue Service, występując w kilkudziesięciu hiszpańskich i włoskich filmach, z których tylko kilka z nich zostało wydanych w Stanach Zjednoczonych.
Użyczył głos postaci Jezusa w dramacie historycznym Henry’ego Kostera Szata (The Robe, 1953).
17 sierpnia 1940 poślubił Joannę Camille Janclaire[6], z którą miał trzech synów: Camerona Jr. (ur. 4 lipca 1941) Charlesa 'Chipa' (ur. 1951) i Freda (zm. 1998) i córkę Camille (ur. 1 marca 1954). 3 maja 1960 rozwiedli się. 15 czerwca 1957 ożenił się z Lissą Jacobs Gertz, z którą miał trójkę dzieci: Jake’a , Jono i Kate. 23 lutego 1974 doszło do rozwodu. 9 maja 1973 poślubił Margaret Brock Johnson Mozingo, 19 listopada 1976 ich małżeństwo zostało anulowane.
Zmarł 6 lipca 1994 w Pacific Palisades na raka płuc w wieku 75 lat[7].
Filmografia
Filmy fabularne
Seriale TV
Przypisy
Linki zewnętrzne