Beltane
Palenie ogniska w Edynburgu (2008)
|
Dzień
|
30 kwietnia na 1 maja
|
Typ święta
|
celtyckie
|
Znaczenie
|
święto rozpoczynające lato
|
Symbole
|
gaszenie starego ognia i rozpalanie nowego
|
Inne nazwy
|
Bealtaine, Cethsamhain, Ognie Belenosa,
|
Podobne święta
|
Noc Walpurgi
|
|
Beltane, Bealtaine (irl. Lá Bealtaine, wym. [l̪ˠaː ˈbʲal̪ˠt̪ˠənʲə]; gael. Là Bealltainn, wym. [l̪ˠa: ˈpjaul̪ˠt̪ˠɪɲ]) – święto celtyckie rozpoczynające lato, znane też jako „ognie Belenosa” albo Cethsamhain – „przeciw Samhain”. Związane było ze zmianą pór roku, wyznaczając zarazem jego półroczny przedział.
Przypadało ono w nocy z 30 kwietnia na 1 maja – wygaszano wówczas w domach paleniska i rozpalano je ponownie od nowego ognia wzniecanego przez druidów. Bydło domowe przepędzano z pastwisk zimowych na wyżej położone, dla wypasu na świeżych trawach wiosennych[1]. Wśród zaklęć przepędzano je także pomiędzy dwoma ogniskami, co na nowy rok miało je uchronić przed nieszczęściami i chorobami; wśród irlandzkich wieśniaków zwyczaj ten utrzymał się do czasów współczesnych[2].
Obecnie święto obchodzone jest jako Beltane Fire Festival.
Ważną postacią części celtyckiego rytuału Beltane poświęconego urodzajności było uroczyste palenie wielkiej kukły zwanej wicker man (wiklinowiec)[potrzebny przypis].
W religii wicca oraz niektórych nurtach neopogańskich Beltane jest jednym z tzw. sabatów większych[potrzebny przypis].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ John i Caitlin Matthews: Mitologia Wysp Brytyjskich. Poznań: Rebis, 1997, s. 40-41.
- ↑ Sylvia Botheroyd, Paul F. Botheroyd: Słownik mitologii celtyckiej. Katowice: Książnica, 1998, s. 38.
Bibliografia
Zagadnienia z mitologii celtyckiej