Arttu Pohjola (ur. 7 czerwca 2001 w Lahti) – fiński kombinator norweski, a następnie skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata (2021), mistrzostw świata juniorów (2020 i 2021) oraz zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2017). Medalista mistrzostw Finlandii w skokach narciarskich.
Przebieg kariery
Pierwszy skok w życiu oddał w wieku 5 lat. Początkowo uprawiał kombinację norweską[3]. W dyscyplinie tej w latach 2014–2016 wziął udział w 6 konkursach cyklu FIS Youth Cup, trzykrotnie zajmując lokaty w czołowej „ósemce” (najwyżej, na 6. lokacie, uplasował się 9 lutego 2016 w Trondheim (Gundersen HS60/5 km))[4]. Po sezonie 2016/2017, za namową ówczesnego trenera reprezentacji Finlandii w skokach narciarskich Andreasa Mittera, zdecydował skupić się na trenowaniu wyłącznie skoków narciarskich[3].
W oficjalnych zawodach międzynarodowych w skokach narciarskich rozgrywanych pod egidą FIS po raz pierwszy wystąpił w lutym 2017 w Erzurum, gdy wystartował w Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2017 – w konkursie indywidualnym był 19., a w rywalizacji drużynowej 4. W sierpniu 2018 w Kuopio zadebiutował w cyklu FIS Cup w skokach narciarskich, zdobywając pierwszy punkt w zawodach tej rangi. W Pucharze Kontynentalnym zadebiutował w lutym 2018, plasując się w Brotterode na przełomie piątej i szóstej dziesiątki, a pierwsze punkty tego cyklu zdobył 15 grudnia 2018 w Ruce, gdzie był 21. W lipcu 2019 zadebiutował w rywalizacji najwyższej rangi – w zawodach Letniego Grand Prix w Wiśle odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego, a w zmaganiach drużynowych zajął ostatnią, 10. lokatę (w obu przypadkach uzyskał najniższą notę spośród startujących)[5].
W listopadzie 2019 po raz pierwszy przystąpił do kwalifikacji do zawodów Pucharu Świata, odpadając w tej części rywalizacji w zmaganiach w Ruce. 22 grudnia 2019, w rozgrywanych bez przeprowadzania kwalifikacji zawodach w Engelbergu, zadebiutował w konkursie głównym tego cyklu, zajmując w nim 53. miejsce. W sezonie 2019/2020 jeszcze dwukrotnie wystąpił w głównej części zmagań indywidualnych w Pucharze Świata, w obu przypadkach zajmując lokatę poza czołową pięćdziesiątką (kwalifikacje zostały wówczas odwołane). Ponadto 29 lutego 2020 w Lahti zadebiutował w konkursie drużynowym Pucharu Świata, zajmując z reprezentacją Finlandii 8. pozycję. W lutym 2020 w Bad Mitterndorf po raz pierwszy wystąpił na skoczni mamuciej[5], ustanawiając swój rekord życiowy (157,5 metra uzyskane w kwalifikacjach do 2. konkursu, które miały miejsce 16 lutego 2020)[6]. W marcu 2020 w Oberwiesenthal wziął udział w mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 13., a pozycję tę zajął także w rywalizacji drużynowej[5].
W grudniu 2020 został powołany na Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich 2020 w Planicy, jednak po seriach treningowych nie został wybrany do składu reprezentacji Finlandii na główną część rywalizacji[7]. W lutym 2021 w Lahti wystąpił na mistrzostwach świata juniorów, zajmując 20. pozycję w konkursie indywidualnym i 9. w drużynowym. W marcu 2021 w Oberstdorfie wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – odpadł w kwalifikacjach do rywalizacji indywidualnej na skoczni dużej, a w konkursie drużynowym z fińskim zespołem zajął 9. lokatę[5].
W Letnim Grand Prix 2021 czterokrotnie brał udział w głównej części zmagań indywidualnych, za każdym razem plasując się w piątej dziesiątce. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata trzykrotnie wystąpił w indywidualnym konkursie głównym (we wszystkich przypadkach nie rozegrano kwalifikacji), najlepszy wynik (35. lokata) notując w pierwszych zawodach w Willingen. W tej samej miejscowości zajął też 9. miejsce w zmaganiach mikstów[5].
Pohjola jest medalistą mistrzostw Finlandii w skokach narciarskich – indywidualnie w październiku 2021 zdobył brązowy medal w konkursie na skoczni dużej[8], a w styczniu 2022 zdobył tytuł mistrza kraju na obiekcie średnim[9]. Z kolei w rywalizacji drużynowej w letnim czempionacie w 2017, z pierwszym zespołem klubu Lahden Hiihtoseura, został mistrzem kraju na skoczni normalnej[10], dwa lata później w tej samej rywalizacji sięgnął po srebrny medal[11], w 2020 ponownie zdobył złoty medal[12], a w 2022 zdobył brązowy krążek w zmaganiach duetów mieszanych[13].
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Pohjoli na mistrzostwach świata – szczegółowo
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Pohjoli na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Skocznia
|
Punkt K
|
HS
|
Konkurs
|
Skok 1
|
Skok 2
|
Nota
|
Strata
|
Zwycięzca
|
13.
|
5 marca
|
2020
|
Oberwiesenthal
|
Fichtelbergschanzen
|
K-95
|
HS-105
|
indywid.
|
102,5 m
|
91,0 m
|
197,6 pkt
|
40,7 pkt
|
Peter Resinger
|
13.
|
7 marca
|
2020
|
Oberwiesenthal
|
Fichtelbergschanzen
|
K-95
|
HS-105
|
druż.[b]
|
100,5 m
|
–
|
244,8 pkt (110,7 pkt)
|
655,5 pkt
|
Słowenia
|
20.
|
11 lutego
|
2021
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
indywid.
|
86,5 m
|
86,5 m
|
220,7 pkt
|
43,2 pkt
|
Niklas Bachlinger
|
9.
|
12 lutego
|
2021
|
Lahti
|
Salpausselkä
|
K-90
|
HS-100
|
druż.[c]
|
87,5 m
|
–
|
388,1 pkt (103,6 pkt)
|
598,1 pkt
|
Austria
|
Indywidualnie
Drużynowo
Starty A. Pohjoli na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2021
Miejsca w klasyfikacji generalnej
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Antti Aalto, Arttu Pohjola, Eetu Nousiainen
- ↑ a b Skład zespołu: Jonne Veteläinen, Vilho Palosaari, Mico Ahonen, Arttu Pohjola
- ↑ a b Skład zespołu: Arttu Pohjola, Kasperi Valto, Tuomas Kinnunen i Mico Ahonen.
- ↑ a b Skład zespołu: Arttu Pohjola, Jonne Veteläinen, Mico Ahonen, Markus Virrantalo
Przypisy
- ↑ Arttu Pohjola (Finlandia). skokinarciarskie.pl. [dostęp 2020-12-26].
- ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-11-29. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
- ↑ a b ARTTU POHJOLA. finnjumping-fans-germany.jimdo.com. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
- ↑ Arttu POHJOLA. fis-ski.com. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
- ↑ a b c d e Arttu POHJOLA. fis-ski.com. [dostęp 2019-07-21]. (ang.).
- ↑ Andrzej Mysiak: Niedziela na Kulm: Siedem rekordów życiowych, Kobayashi z najlepszą odległością weekendu. skokinarciarskie.pl, 2020-02-16. [dostęp 2020-04-28].
- ↑ Adam Bucholz: MŚwL w Planicy: Stefan Kraft z odnowioną kontuzją pleców (lista startowa kwalifikacji). skijumping.pl, 2020-12-10. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ Bartosz Leja: Eetu Nousiainen i Jenny Rautionaho najlepsi w fińskim Lahti, Antti Aalto po bolesnym zabiegu. skokipolska.pl, 2021-10-16. [dostęp 2022-10-08].
- ↑ Jyväskylä Laajavuori: Matti Nykäsen muistokilpailut, SM K64 – M. kilipa.com. [dostęp 2022-10-08]. (fiń.).
- ↑ Ville Larinto takes the title in Lahti. fis-ski.com, 2017-10-08. [dostęp 2018-12-15]. (ang.).
- ↑ Joukkue-SM Miehet Yleinen 21.9.2019. puijonhiihtoseura.fi, 2019-09-21. [dostęp 2020-04-28]. (fiń.).
- ↑ Dominik Formela: Kytosaho letnim mistrzem Finlandii, weteran sensacyjnym medalistą. skijumping.pl, 2020-10-04. [dostęp 2021-02-13].
- ↑ Dominik Formela: Rovaniemi górą w Lahti, Nakamura rywalizował z Norwegami. skijumping.pl, 2022-09-09. [dostęp 2022-10-08].
- ↑ Season 2019/2020 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2020-02-08. [dostęp 2023-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
- ↑ POHJOLA Arttu - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-31]. (ang.).
- ↑ POHJOLA Arttu - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-15]. (ang.).
Bibliografia