85 mm armata przeciwlotnicza wz.1939 (52-K, KS-12) (ros.85-мм зенитная пушка образца 1939 года, 52-К) – holowana armata przeciwlotnicza konstrukcji radzieckiej[1].
Armata została opracowana przez zespół konstruktorów pod kierunkiem Ł.W. Ljuliewa. Armata stanowiła modyfikację konstrukcji armaty przeciwlotniczej 76,2 mm wz. 1938, będącej ulepszeniem armaty 76,2 mm wz. 1931 (3-K), opracowanej według dokumentacji niemieckiej firmy Rheinmetall[2]. Do strzelania stosuje się naboje scalone z pociskiem odłamkowym o masie 9,54 kg, przeciwpancerno-smugowym o masie 9,2 kg i przeciwpancerno-smugowo-podkalibrowym o masie 4,99 kg[1].
W chwili ataku niemieckiego 22 czerwca 1941 r. Armia Czerwona miała 2630 takich armat, ich produkcja była następnie kontynuowana[2].
↑ abWładimir Bieszanow: Artyleria polowa RKKA do 1941 r., „Wojsko i technika – Historia” nr specjalny 3/2018, s. 8–9.
Bibliografia
Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 100. ISBN 83-86028-01-7.