Od 26 stycznia 1807 funkcjonowała jako Legia Poznańska. Organizując ją, sformowano osiem batalionów w departamencie poznańskim i 4 w departamencie bydgoskim. Następnie zredukowano ilość batalionów do ośmiu[1].
Barwy Legii to: kołnierz wyłogi, lampasy, wypustki białe, guziki żółte[2][a].
4 czerwca 1807 minister wojny Józef Poniatowski wydał rozkaz wprowadzający nową numeracje jednostek. Jej pułki otrzymały numery od 9 do 12[3].
W 1808 roku przeorganizowano Legię i sformowano 3 Dywizję. Jej dowódcą został dotychczasowy dowódca Legii Poznańskiej - gen. Jan Henryk Dąbrowski.
10 maja 1808 roku Napoleon umową w Bajonnie przejął na żołd francuski, 8 tysięczną tzw. Dywizję Polską, do której wyznaczono 4, 7 i 9 pułki piechoty. 14 sierpnia 1808 9 pułk piechoty Antoniego Sułkowskiego z dywizji gen. Dąbrowskiego wymaszerował z Łowicza do Hiszpanii[4].
W końcu sierpnia 1808 roku skierowano do Gdańska 10 pułk piechoty Antoniego Downarowicza ze Wschowy i 11 pp Stanisława Mielżyńskiego z Poznania, zostawiając ich zakłady w Łęczycy. 8 września wymaszerował 12 pułk piechoty ks. Ponińskiego z Rawicza do Torunia. 5 pułk strzelców konnych Kazimierza Turno, pełniący służbę nad Pilicą, wokół Pyzdr i pod Warszawą, w październiku został skierowany nad Niemen, natomiast 6 pułk ułanów Dominika Dziewanowskiego — z Łabiszyna do Torunia[4]. W tej sytuacji gen. Jan Henryk Dąbrowski pozostał "generałem bez wojska". Na jego prośbę ks. Józef Poniatowski udzielił mu urlopu[5].
Struktura organizacyjna w 1808
Po reorganizacji i przesunięciach kadrowych stan dywizji w połowie 1808 roku przedstawiał się następująco[6]:
Dowództwo:
dowódca dywizji – gen. Jan Henryk Dąbrowski (bezterminowo urlopowany[7])
Marian Krwawicz, Gabryjel Zych: Wypisy źródłowe do historii polskiej sztuki wojennej. Polska sztuka wojenna w latach 17961815. Zeszyt jedenasty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1955.
Ryszard Morawski, Henryk Wielecki: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. Warszawa: Wydawnictwo Belona, 1996. ISBN 83-11-08511-0.
Jan Pachoński: Generał Jan Henryk Dąbrowski 17551818. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1981. ISBN 83-11-07252-3.
Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Wiesław Wróblewski: Działania militarne w Wielkopolsce i na Ziemi Lubuskiej. Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny AON. Departament Systemu Obronnego MON, 2002. ISBN 83-88329-25-1.
Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 1812. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1961.