ϴ́ θ́
Theta z akutem (majuskuła: ϴ́; minuskuła: θ́) – diakrytyzowana litera alfabetu łacińskiego powstała z dodania akutu po prawej stronie thety. W XVII wieku Jana Kochanowski zaproponował jej użycie w zapisie dla języka średniopolskiego[1], do oznaczenia dźwięku dź, jako spółgłoska zwarto-szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna [dʑ].
Przypisy
Zobacz też
Klasyczne litery greckie |
|
---|
Litery nieużywane współcześnie |
|
---|
Litery używane w innych językach |
|
---|
W nawiasach podano odmienną od tradycyjnej, współczesną wymowę w języku nowogreckim, według polskiej transkrypcji podręcznikowej.