Wim de Wagt
Wim de Wagt (1962) is een Nederlandse kunsthistoricus, journalist en auteur. Na het christelijk atheneum Adriaen Pauw in Heemstede begon hij, na een onvoltooide studie Nederlands, in 1983 aan de studie Kunstgeschiedenis aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. In 2008 promoveerde hij in de architectuurgeschiedenis aan de TU Eindhoven over het leven en werk van architect Piet Elling. JournalistAls journalist schreef De Wagt onder meer voor De Groene Amsterdammer, Haarlems Dagblad, Het Parool, Trouw, Vrij Nederland en het Nieuw Israëlitisch Weekblad.[1] Sinds 2014 is hij werkzaam als auteur voor het magazine Uitgelicht van het Noord-Hollands Archief. Voor het Noord-Hollands Archief is hij bovendien in het kader van een oral history project actief als interviewer en researcher. Hij deed (in samenwerking met de filmer en fotogaaf Jos Fielmich) interviews met o.a. de oud-commissarissen van de Koningin Jos van Kemenade en Harry Borghouts, de oud-burgemeester van Haarlem Jaap Pop en de oud-burgemeesters van Velsen/IJmuiden Anneke van Dok-van Weele en Franc Weerwind (thans burgemeester van Almere). Wim de Wagt is tevens actief als gastdocent, adviseur, jurylid en bestuurslid. Als voorzitter van Stichting Joods Gemeentegebouw Haarlem is hij sinds 2020 een van de initiatiefnemers voor de herbestemming van het vroegere Joods gemeentegebouw aan de Lange Wijngaardstraat 14 in Haarlem tot een Joods educatief en herinneringscentrum en cultureel podium. AuteurDe Wagt schrijft over onderwerpen als architectuur, kunst, Europa en Joodse geschiedenis. Tussen 1993 en 2008 verschenen monografieën van zijn hand over onder anderen de Joodse bestuurder en effectenmakelaar Barend Chapon, de Joodse sociaal advocaat Herbert Drilsma en de architecten Piet Elling, J.B. van Loghem en Borek Sipek. In 2011 verscheen Paleis voor alle burgers - Van Burgerziekenhuis tot design hotel, waarin De Wagt als kunsthistoricus schrijft over de geschiedenis van het gebouw van het voormalige Burgerziekenhuis in Amsterdam-Oost. Voor zijn boek De kunst van het herinneren uit 2013 reisde hij naar meerdere plekken op de wereld (o.a. Cape Cod, New York en Lübeck), waar hij op persoonlijke wijze beschrijft hoe ingrijpende historische gebeurtenissen nog te herkennen zijn in kunst, architectuur en cultuur.[2] In zijn volgende boek Wij Europeanen schreef De Wagt over de plannen van Europese wereldleiders, burgers, intellectuelen, zakenlieden e.a. in de jaren twintig en dertig om te komen tot verregaande Europese samenwerking.[3] Door verdeeldheid konden deze plannen niet voorkomen dat de vernietigende Tweede Wereldoorlog uitbrak.[4] Ook zijn volgende boek ging over de mislukte pogingen om te komen tot een verenigd Europa: in zijn biografische roman De barones en de vluchteling wordt de inzet en hoop op een verenigd Europa van diplomatendochter Mellina van Asbeck beschreven. In het verhaal ontmoet Van Asbeck in Genève de Nederlandse Jood Henri Kannegieter die op de vlucht is voor de nazi's. Historisch onderzoek en de gefingeerde memoires van barones Van Asbeck vormden de basis voor het boek. In september 2021 verscheen 500 meter namen - De Holocaust en de pijn van de herinnering, naar aanleiding van de onthulling van het Nationaal Holocaust Namenmonument in Amsterdam. [5] Wim de Wagt gebruikt het rumoerige ontstaansproces van de totstandkoming van het Namenmonument als voorbeeld van het moeizame omgaan met negatieve oorlogsherinneringen in Nederland.[6] Door de aandacht voor de persoonlijke verhalen van individuen in een namenmonument is Nederland daarentegen het eerste Europese land met een monument waarop naast de namen van Joden ook die van Roma en Sinti staan vermeld. [7] Het boek beschrijft daarnaast de geschiedenis van andere Holocaustmonumenten en uitingen van herinneringscultuur.[8] In de televisiedocumentaire Gaat dit over ons (Evangelische Omroep, 2023) kwam hij aan het woord over de herdenkingscultuur in Nederland en het Holocaust Namenmonument.[9] Bibliografie
|