ViradectisViradectis, onder meer ook wel Viradecdis, Virathetis en Viradecthis genoemd, was een Germaanse en/of Keltische godin in de Romeinse tijd. Haar naam kent men onder meer van votiefstenen van de Tungri. VondstenSchotlandIn Schotland werd een votiefsteen gevonden bij een Romeins kamp te Birrens (Blatobulgium), Dumfries and Galloway in 1772 met de inscriptie:
NederlandIn Nederland werd bij het Utrechtse castellum Fectio in 1869, tijdens de bouw van Fort Vechten een votiefsteen (wij-altaar) gevonden uit de late 2e eeuw[1] met daarop de tekst:
BelgiëIn het Belgische dorp Strée-lez-Huy werd in 1967 in de kerk bij de verplaatsing van het hoogaltaar in het fundament ook een votiefsteen aangetroffen. Men vermoedt dat de steen daar destijds bewust was aangebracht als symbool van de triomf van het christendom over het vroegere geloof. Vele christelijke kerken werden gebouwd op heilige heidense plaatsen. NaamBelgo-Romaanse versies van de naam van deze godin Virodactis waarin aanwijzingen zitten voor vroegtijdige germaniserende uitspraak zijn Viradecthis en Virathethis (vormen uit de Condroz) en Viradecdis (Tongerse vorm). Niets wijst er op dat aan deze godin veel waarde werd gehecht in het gelatiniseerde grote imperium. Deze vormen hebben niettemin een aantal generaties lang kunnen overleven, hetzij in de intimiteit van de familie, hetzij in de militaire cohorten van Tongeren. Externe linkBronnen
Referenties
|