VPRO Documentaire School

De VPRO Documentaire School, kortweg VPRO School, was een televisiedocumentairestroming die eind jaren 1960 binnen de VPRO ontstond en duurde tot in de jaren 1970.

Geschiedenis

Jongeren als Ed van der Elsken en Johan van der Keuken baanden met diep persoonlijk getint filmen de weg naar de VPRO School,[1] die eind jaren zestig vele veranderingen in het televisiedocumentairegenre veroorzaakte. Programmamakers als Hans Keller en Roelof Kiers, maatschappelijke betrokken filmmakers en de introductie van de direct cinema-stijl zorgden voor de ontwikkeling van een geheel andere, vaak veel journalistiekere stijl van documentairemaken dan de 'Hollandse Documentaire School':[2] In de jaren zeventig onderscheidden de VPRO-filmmakers bij de VPRO zich in de televisiedocumentaire.[3] Zo werden bij interviews in de stijl van de VPRO School vragen terloops gesteld en volgde de camera de gebaren en gezichtsuitdrukkingen van de gesprekspartners, vaak in close-up, terwijl ook het decor in de gaten gehouden werd.[4]

Bekende namen binnen de VPRO School

Programmamakers

Cameramensen

Bronnen en referenties

Meer lezen

  • (en) Cowie, Peter (1979), Dutch Cinema: An Illustrated History. Londen: Tantivy Press, hoofdstuk 5,10.
  • Bert Hogenkamp, Koen Bok (2006), Direct cinema maar soepel en met mate, Utrecht: Stichting Nederlands Filmfestival.

Referenties

  1. ↑ Willem Ellenbroek, Bloei van de Hollandse school (22 januari 2004).
  2. ↑ Tity de Vries (2017). Bert Hogenkamp, De Nederlandse documentairefilm 1965-1990. De ontwikkeling van een filmgenre in het televisietijdperk. BMGN - Low Countries Historical Review 132
  3. ↑ Bas Agterberg, Laten zien wat Nederland in huis heeft. Beeld & Geluid (25 november 2016).
  4. ↑ Paalman, F.J.J.W. (2010). Cinematic Rotterdam: the times and tides of a modern city.. Universiteit van Amsterdam, p.311.
  5. ↑ a b c (en) Marco de Waard (red.). Imagining Global Amsterdam. Amsterdam University Press, p.139.