Turritella[1] is een geslacht van Gastropoda, dat fossiel bekend is vanaf het Krijt. Tegenwoordig bestaan er nog enkele soorten van dit geslacht.
Beschrijving
Deze buikpotige heeft een slanke, hoge spiraalvormige schaal, waarvan de naden diep ingesneden zijn. De schaal heeft een spirale of dwarse versiering. De monding is eenvoudig gevormd.
De hoogte van de schaal bedraagt ongeveer tien centimeter.
Classificatie
Het geslacht Turritella werd opgericht door Lamarck in 1799. De typesoort is Turbo terebra Linnaeus, 1758. De generieke naam werd vervolgens uitgebreid tot bijna alle slakken met hoge torenvormige omhulsels. Vandaag wordt het geslacht opnieuw geïnterpreteerd in een zeer enge definitie. Naast het genomineerde subgenus omvat het geslacht ook het subgenus Torcula. Turritella-fossielen zijn sinds het Krijt in Midden-Europa gevonden. Voorlopers bestonden al in het Devoon. Het geslacht produceerde talloze soorten, met name in het Cenozoïcum.
Fossiel voorkomen
De Erminger Turritellenplatte bij Ulm, genoemd naar een massaal voorkomen van fossiele schelpen uit Turritella turris, is een belangrijke plaats uit het Burdigalien (Mioceen). De sedimenten werden afgezet rond 18,5 miljoen jaar geleden in het noordalpengebied van de Molasse onder ondiepe mariene kustomstandigheden.
Gerd Lindner, Muscheln und Schnecken der Weltmeere. Aussehen – Vorkommen – Systematik. (München – Wien – Zürich, 5. überarbeitete und erweiterte Auflage 1999), 68–69.
Gerd Lindner, Muscheln und Schnecken an europäischen Urlaubsstränden. Finden, erkennen, sammeln. BLV Naturführer (München 2000), 34–35.
S. Peter Dance, Muscheln und Schnecken. Urania Naturführer. (Berlin 2003), S. 48.
Karl Beurlen / Gerhard Lichter, Versteinerungen. (München 1986), S. 86.
Axel Hungerbühler, Fossilien. Kosmos Naturführer. 72.
Frank H.T. Rodes, Herbert S. Zim en Paul R. Shaffer (1993) - Natuurgids Fossielen (het ontstaan, prepareren en rangschikken van fossielen), Zuidnederlandse Uitgeverij N.V., Aartselaar. ISBN D-1993-0001-361
