Toestel van KippHet toestel van Kipp is een verouderd stuk laboratoriumglaswerk waarmee op een gemakkelijke manier een kleine hoeveelheid gas bereid kan worden. In het verleden - toen er nog geen gascilinders bestonden - werd dit toestel gebruikt op plaatsen waar gassen gebruikt werden, zoals laboratoria. Het toestel werd rond 1844 ontwikkeld door de Nederlandse apotheker en scheikundige Petrus Jacobus Kipp, gebaseerd op een eerder model van de Engelse scheikundige James Marsh. Bouw en werkingHet apparaat bestaat voornamelijk uit glas en is onderverdeeld uit drie kamers of niveaus (en daarboven in het algemeen nog een waterslot):
Als de kraan open staat, zakt het vloeistofniveau in de bovenste kamer waarbij het zich naar de onderste kamer verplaatst. Hierdoor stijgt het niveau in de onderste kamer zodanig dat het zuur naar de middelste kamer geleid wordt, waar het kan reageren met de daar aanwezige vaste stof, met vorming van een gas. Wanneer de kraan weer wordt dichtgedraaid, zal de druk door de gasontwikkeling in de middelste kamer stijgen. Het zuur wordt daardoor in de onderste kamer geperst, zodat het contact met het zuur en de reagerende stof wordt verbroken. De gasontwikkeling stopt. Het zuur is tegelijkertijd weer naar het bovenste reservoir gestuwd. Op deze manier kan het toestel meerdere malen gebruikt worden voor gasproductie. Soorten gassenIn het toestel kunnen verschillende gassen bereid worden, afhankelijk van de gebruikte vaste stof in de middelste kamer:
Literatuur
Externe links
Zie de categorie Kipp's apparatus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|