The white man's burdenThe White Man's Burden (Nederlands: De last van de blanke) is een gedicht van de Engelse dichter en schrijver Rudyard Kipling over de beschavingsmissie van de blanken. Het werd in 1899 gepubliceerd in McClure's Magazine en droeg de ondertitel The United States and the Philippine Islands. De Verenigde Staten waren destijds verwikkeld in de Filipijns-Amerikaanse Oorlog. Het eerste octaaf luidt als volgt:
Het gedicht was oorspronkelijk bedoeld voor het diamanten regeringsjubileum van koningin Victoria, maar werd ingewisseld voor het gedicht Recessional, ook van Kipling. Kipling paste de oorspronkelijke tekst van The White Man's Burden aan zodat het de Amerikaanse kolonisering in de Filipijnen weerspiegelde. Het gedicht bestaat uit zeven octaven en kent een regelmatig a-b-c-b-rijmschema. Hoewel het gedicht een gemengde boodschap over het opkomende imperialisme van de VS bevat, lijkt het op het eerste gezicht een oproep tot het koloniseren van "minder beschaafde" volkeren door de westerse mogendheden. Amerikaanse imperialisten gebruikten het gedicht "white man's burden" als een rechtvaardiging voor het veroveren van nieuwe gebieden. Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina The White Man's burden op Wikisource.
Bronnen, noten en/of referenties
|