Stefano Manzi

Stefano Manzi op het Circuit of the Americas in 2018.

Stefano Manzi (Rimini, 29 maart 1999) is een Italiaans motorcoureur.

Carrière

In 2007 werd Manzi vijfde in de Junior A-klasse van het Italiaanse minimoto-kampioenschap. In 2009 kwam hij uit in het HIRP-kampioenschap, voordat hij in 2010 op een Honda het Italiaans kampioenschap 50 cc won. In 2011 won hij in hetzelfde kampioenschap de 70 cc-klasse.

In 2012 stapte Manzi over naar de FIM MotoGP Rookies Cup. In zijn eerste seizoen behaalde hij podiumplaatsen op de Sachsenring en het Automotodrom Brno. Met 75 punten werd hij dertiende in het kampioenschap. In 2013 bleef hij actief in de klasse en eindigde hij zeven keer op het podium, alhoewel hij geen enkele race wist te winnen. Met 154 punten werd hij achter Karel Hanika en Jorge Martín derde in de eindstand. Dat jaar debuteerde hij ook in het Italiaanse Moto3-kampioenschap, waarin hij op het Autodromo Vallelunga een zege behaalde en met 110 punten zesde werd. In 2014 won hij zijn eerste Rookies Cup-race op het Misano World Circuit Marco Simoncelli en stond hij in acht andere races op het podium. Met 193 punten werd hij achter Martín en Joan Mir wederom derde in de eindstand. Daarnaast nam hij deel aan een aantal races in de Spaanse en Italiaanse Moto3-kampioenschappen; in Italië won hij een race op Misano.

In 2015 maakte Manzi de overstap naar de Moto3-klasse van het wereldkampioenschap wegrace, waarin hij op een Mahindra reed. Hij moest de eerste race in Qatar missen omdat hij nog niet de minimumleeftijd van zestien jaar had bereikt. Tijdens het seizoen eindigde hij viermaal in de punten, met een twaalfde plaats in Aragón als beste resultaat. Met 10 punten eindigde hij op plaats 27 in het klassement. In 2016 stapte hij over naar het Europese Moto3-kampioenschap, waarin hij op een Mahindra reed. Hij behaalde een podiumplaats op het Circuit Bugatti en werd zo met 63 punten twaalfde in de eindstand. Dat jaar reed hij ook drie Grands Prix in de Moto3: in Oostenrijk, Groot-Brittannië en San Marino nam hij deel als wildcardcoureur. Zijn beste resultaat was een vierde plaats in Groot-Brittannië.

In 2017 keerde hij terug als fulltime coureur in het WK wegrace, waarin hij in de Moto2-klasse debuteerde op een Kalex. Zijn beste resultaat was een zevende plaats in Groot-Brittannië en eindigde met 14 punten op plaats 25 in het klassement. In 2018 stapte hij over naar een Suter en was een tiende plaats in Frankrijk zijn hoogste klassering. In de Grand Prix van San Marino was hij betrokken bij een incident met Romano Fenati. In bocht 14 drukte hij Fenati van de baan, waardoor deze gefrustreerd raakte. Even later reden zij naast elkaar op een recht stuk, waarbij Fenati de remhendel van Manzi bediende. Fenati werd gediskwalificeerd en een dag later door zijn team ontslagen. Manzi eindigde het seizoen uiteindelijk met 8 punten op plaats 24, alhoewel hij de laatste drie races moest missen vanwege een polsblessure, die hij opliep tijdens de kwalificatie in Australië.

In 2019 bleef Manzi in het WK Moto2 voor hetzelfde team rijden, dat wel overstapte naar een MV Agusta-motor. Een vierde plaats in de seizoensfinale in Valencia was zijn beste resultaat en hij werd met 39 punten negentiende in het kampioenschap. In 2020 behaalde hij een pole position in Valencia, maar kwam hierin niet aan de finish. Gedurende het seizoen was een negende plaats in Andalusië zijn hoogste klassering en hij eindigde met 21 punten op plaats 22 in het klassement. In 2021 keerde hij terug naar een Kalex en was een zesde plaats in Emilia-Romagna zijn beste resultaat. Met 36 punten werd hij negentiende in de eindstand. Tevens debuteerde hij dat jaar in het wereldkampioenschap Supersport in het weekend in Jerez als vervanger van Yamaha-coureur Andy Verdoïa. De eerste race werd afgelast, terwijl hij in de tweede race negende werd.

In 2022 stapte Manzi definitief over naar het WK Supersport, waarin hij op een Triumph reed. Hij behaalde zijn eerste twee podiumfinishes in Most en in Barcelona voegde hij hier nog een podiumplaats aan toe. In Portimão behaalde hij zijn eerste WK-overwinning. Ook reed hij dat jaar in drie races in het WK Moto2 op een Kalex als vervanger van de geblesseerde Keminth Kubo. In Spanje werd hij dertiende, in Frankrijk tiende en in Catalonië kwam hij als zestiende over de finish.

Statistieken

Grand Prix

Per seizoen

Seizoen Klasse Motor Team Races Winst Podiums Poles SR Ptn Pos
2015 Moto3 Mahindra San Carlo Team Italia 17 0 0 0 0 10 27e
2016 Moto3 Mahindra Mahindra Racing 3 0 0 0 0 13 29e
2017 Moto2 Kalex Sky Racing Team VR46 18 0 0 0 0 14 25e
2018 Moto2 Suter Forward Racing Team 15 0 0 0 0 8 24e
2019 Moto2 MV Agusta MV Agusta Forward Racing 18 0 0 0 0 39 19e
2020 Moto2 MV Agusta MV Agusta Forward Racing 15 0 0 1 0 21 22e
2021 Moto2 Kalex Flexbox HP40 18 0 0 0 0 36 19e
2022 Moto2 Kalex Yamaha VR46 Master Camp Team 3 0 0 0 0 9 23e
2024 Moto2 Kalex Yamaha VR46 Master Camp Team 1 0 0 0 0 0 37e
Totaal 108 0 0 1 0 150

Per klasse

Klasse Seizoenen 1e GP 1e podium 1e winst Races Winst Podiums Poles SR Ptn Kampioen
Moto3 2015-2016 Amerika's 2015 20 0 0 0 0 23 0
Moto2 2017-2022, 2024-heden Qatar 2017 88 0 0 1 0 127 0
Totaal 2015-2022, 2024-heden 108 0 0 1 0 150 0

Races per jaar

(vetgedrukt betekent pole positie; cursief betekent snelste ronde)

Jaar Klasse Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 Pos Ptn
2015 Moto3 Mahindra QAT AME
24
ARG
18
SPA
19
FRA
15
ITA
DNF
CAT
27
NED
22
DUI
22
INP
19
TSJ
24
GBR
DNF
SMR
14
ARA
12
JPN
18
AUS
DNF
MAL
13
VAL
19
27 10
2016 Moto3 Mahindra QAT ARG AME SPA FRA ITA CAT NED DUI OOS
20
TSJ GBR
4
SMR
16
ARA JPN AUS MAL VAL 29 13
2017 Moto2 Kalex QAT
29
ARG
23
AME
DNF
SPA
25
FRA
DNF
ITA
DNF
CAT
DNF
NED
20
DUI
15
TSJ
21
OOS
DNF
GBR
7
SMR
DNF
ARA
15
JPN
26
AUS
13
MAL
DNF
VAL
DNF
25 14
2018 Moto2 Suter QAT
26
ARG
21
AME
DNF
SPA
DNF
FRA
10
ITA
DNF
CAT
DNF
NED
DNF
DUI
25
TSJ
DNF
OOS
14
GBR
C
SMR
DNF
ARA
DNF
THA
DNF
JPN
24
AUS
DNS
MAL VAL 24 8
2019 Moto2 MV Agusta QAT
20
ARG
DNF
AME SPA
21
FRA
15
ITA
DNF
CAT
DNF
NED
7
DUI
22
TSJ
20
OOS
16
GBR
17
SMR
15
ARA
14
THA
DNF
JPN
10
AUS
9
MAL
DNF
VAL
4
19 39
2020 Moto2 MV Agusta QAT
15
SPA
11
AND
9
TSJ
DNF
OOS
17
STI
14
SMR
17
EMI
15
CAT
DNF
FRA
14
ARA
14
TER
DNF
EUR
15
VAL
DNF
POR
19
22 21
2021 Moto2 Kalex QAT
19
DOH
8
POR
DNF
SPA
13
FRA
DNF
ITA
10
CAT
24
DUI
20
NED
13
STI
18
OOS
24
GBR
DNF
ARA
18
SMR
16
AME
19
EMI
6
ALG
13
VAL
13
19 36
2022 Moto2 Kalex QAT INA ARG AME POR SPA
13
FRA
10
ITA CAT
16
DUI NED GBR OOS SMR ARA JPN THA AUS MAL VAL 23 9
2024 Moto2 Kalex QAT POR AME SPA FRA CAT ITA NED DUI GBR OOS ARA SMR EMI INA JPN AUS THA MAL SOL
20
37 0
  • (en) Stefano Manzi op de officiële website van het wereldkampioenschap wegrace
  • (en) Stefano Manzi op de officiële website van het wereldkampioenschap Superbike en Supersport