Sint-Pancratiuskerk (Mesch)

Sint-Pancratiuskerk
Sint-Pancratiuskerk
Plaats Mesch
Gewijd aan Pancratius
Coördinaten 50° 46′ NB, 5° 44′ OL
Gebouwd in 9e eeuw (deel schip), ca. 1400 (koor), 1889-1889 (toren, westelijke travee schip)
Monumentale status Rijksmonument
Monument­nummer 15509
Afbeeldingen
Sint-Pancratiuskerk
Lijst van rijksmonumenten in Mesch
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Sint-Pancratiuskerk te Mesch is een van de oudste stenen kerken van Nederland en is nog steeds als parochiekerk in gebruik. Het eenbeukige schip dateert deels uit de 9e eeuw. Het onderste gedeelte van de noordelijke buitenmuur heeft een van oorsprong Romeinse metselwijze in visgraatverband. Dit uniek voor Nederland. Het koor werd rond 1400 vervangen door het huidige mergelstenen koor in gotische stijl. De oorspronkelijke toren is in 1875 ingestort. Toen architect Johannes Kayser de kerk in 1888 en 1889 restaureerde, werd de gelegenheid aangegrepen om het schip met één travee te verlengen en de toren drie meter naar het westen te herbouwen. Deze toren is in neoromaanse stijl. Tijdens de restauratie werden de muren van het schip bovendien opgemetseld tot dezelfde hoogte als het koor. Het eerder genoemde visgraatmotief is bij de nieuwe bouwdelen voortgezet.

De kerk is een rijksmonument en gewijd aan Pancratius. Het gebouw is op de achtergrond te zien in de openingsscène van de tv-serie Dagboek van een herdershond.

Literatuur

  • M.C. Caumartin, 'L'Eglise de Mesch' in: Publications de la société d'archéologie dans le duché de Limbourg, Maastricht, 1866, p. 176-184, met afbeelding van de toenmalige situatie na p. 176. Digitaal
Zie de categorie Sint-Pancratiuskerk (Mesch) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.