Regering-Féaux
De regering-Féaux (11 mei 1988 - 7 januari 1992) was de vierde Franse Gemeenschapsregering, onder leiding van Valmy Féaux. De regering bestond uit de twee partijen: PS (60 zetels) en PSC (27 zetels). Ze volgde de regering-Moureaux II op, na het ontslag van minister-president Philippe Moureaux, die vicepremier werd in de regering-Martens VIII en werd opgevolgd door de regering-Anselme, die gevormd werd na de verkiezingen van 24 november 1991. VerloopVoor het jaar 1988 werd er een begroting in evenwicht bereikt.[1] De uitgaven in de sociale sector gingen er op achteruit, maar de budgetten voor permanente vorming en subsidiëring werden wel verhoogd. De Franstalige gemeenschapsregering beschikte namelijk over minder geld voor het Franstalig onderwijs. Volgens de meerderheid zou de begroting een meer socialer en cultureel beleid moeten mogelijk maken.[2] De regering erkende dat een vermindering van de begroting en de daling van de leerlingenpopulatie een vermindering van het aantal leraars zou meebrengen, maar dat er ook bespaard werd op andere posten, zoals bouw en uitrusting.[3] SamenstellingDe regering-Féaux telde aanvankelijk drie ministers: twee voor de PS en een voor de PSC. Vanaf januari 1989 bevatte de regering een vierde minister, die toebehoorde aan de PS.
Herschikkingen
Bronnen, noten en/of referenties
|