Rahel Varnhagen
Rahel Varnhagen (Berlijn, 19 mei 1771 – aldaar, 7 maart 1833) was een Duitse salonnière, filosofe en schrijfster van Joodse afkomst. Varnhagen (geboren als Rahel Levin) was de dochter van de joodse bankier en juwelier Markus Levin en zijn echtgenote Chaie Levin. Tijdens haar jeugd was Varnhagen een hartsvriendin van Dorothea Schlegel (toen: Dorothea Mendelssohn) de dochter van filosoof Moses Mendelssohn. Varnhagen organiseerde tussen 1790 en 1806 belangrijke salons in Berlijn. Haar salon op haar zolder aan de Jägerstrasse werd bezocht door belangrijke personen uit de Berlijnse intelligentsia, waaronder Alexander en Wilhelm von Humboldt, Friedrich Gentz, Clemens Brentano, Adelbert von Chamisso, Ludwig Tieck, Louis Ferdinand van Pruisen (1772-1806) en zijn minnares Pauline Wiesel. Na 1819 opende Varnhagen een tweede salon aan de Mauerstrasse in Berlijn waar de bezoekers meer uit geëngageerden van de literaire stroming Junges Deutschland - als Heinrich Heine en Ludwig Börne - bestond. Voor haar huwelijk met de diplomaat en biograaf Karl August Varnhagen von Ense in 1814 bekeerde Varnhagen zich tot het christendom. Varnhagen von Ense publiceerde na Rahels dood verschillende boeken in haar nagedachtenis; Rahel, ein Buch des Andenkens für ihre Freunde (3 vols., 1834) en Galerie von Bildnissen aus Rahels Umgang (2 vols., 1836). In het begin van de 20e eeuw werden in Berlijn werken van Körner heruitgegeven door Augusta Weldler-Steinberg. Biografie
Bronnen
NotenZie de categorie Rahel Varnhagen van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|