Psilopterus colzecus

Psilopterus colzecus Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Laat-Mioceen
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Aves (Vogels) Orde: Cariamiformes Familie: Phorusrhacidae Geslacht: Psilopterus
Soort
Psilopterus colzecus Tonni & Tambussi, 1988
Psilopterus colzecus op Wikispecies
Portaal    Biologie Vogels

Psilopterus colzecus is een uitgestorven vogelsoort uit de familie van de schrikvogels (Phorusrhacidae). De soort is bekend van fossiele resten die gevonden zijn in de Arroyo Chasicó Formation, een formatie uit het late mioceen (tussen de 7 en de 5 miljoen jaar oud) in de provincie Buenos Aires van Argentinië. Het is de jongst bekende soort van het geslacht.[1] De naam en beschrijving werden in 1988 gepubliceerd door Eduardo Tonni en Claudia Tambussi.[2]

Beschrijving

Psilopterus colzecus is de jongst bekende soort van Psilopterus en ongeveer even groot als Psilopterus lemoinei.[note 1] De opmerkelijkste verschillen met de andere soorten van het geslacht zitten in details in de trochlea (de 'knokkel') van de tarsometatarsus.[1]

Gevonden materiaal

Psilopterus colzecus is bekend van een enkel exemplaar, het holotype MLP-76-VI-12-2, waarvan een redelijk groot deel van het skelet behouden is.[note 2] Het werd gevonden in de Arroyo Chasicó Formatie in Argentinië.[1]

• 
  Vooraanzicht van de tarsometatarsus van P. colzecus. De streep heeft een lengte van 1 cm
• 
  Achteraanzicht
• 
  Onderaanzicht

Referenties

1. Alvarenga, H.M.F. & Höfling, E. (2003). Systematic revision of the Phorusrhacidae (Aves: Ralliformes). Papéis Avulsos de Zoologia (São Paulo) 43(4): 55-91.
2. Tonni, E. & Tambussi, C. (1988). Un nuevo Psilopterinae (Aves: Ralliformes) del Mioceno tardio de la Provincia de Buenos Aires, Republica Argentina. Ameghiniana 25: 155-160.

Noten

1. voor een volledige lijst met de afmetingen van alle leden van de onderfamilie Psilopterinae, zie deze tabel
2. Meer bepaald bestaat het holotype uit: de incomplete rechter symphysis mandibulae (de vergroeiing van beide kaakhelften), opperarmbeen, dijbeen, spaakbeen en ellepijp. De diafyse (het lange middenstuk van een bot) van de tibiotarsus en tarsometatarsus en het distale deel van de linker tarsometatarsus samen met de bijbehorende vingerkootjes.