|
Pietro Nardini
Pietro Nardini (Livorno, 12 april 1722 – Florence, 7 mei 1793) was een Italiaans componist en violist. LevensloopNardini studeerde viool bij Giuseppe Tartini in Padua en kan als zijn bekendste leerling beschouwd worden. In 1736 verzorgde hij zijn eerste openbare optredens. In 1760 ging hij naar Wenen en speelde daar ter gelegenheid van het huwelijk van keizer Jozef II met Isabella van Bourbon-Parma op 6 oktober 1760. Vanaf 1760 was hij lid van de hofkapel in Stuttgart aan het hof van hertog Karel Eugenius van Württemberg, waar hij al in het volgende jaar concertmeester werd. In deze tijd beluisterde Leopold Mozart het virtuoos vioolspel van Nardini en was vol lof over de klaarheid en schoonheid van zijn speel. Charles Burney was in verrukking gebracht van de aangenaam zachte klank en de gelijkmatigheid van zijn voordrachtkunst. In 1765 stopte hij met het werk aan het hof in Stuttgart en ging terug naar Italië. Vanaf 1769 werd hij concertmeester aan het hof van de groothertog van Toscane Leopold in Florence. Tot zijn belangrijkste leerlingen behoren Bartolomeo Campagnoli en Thomas Linley jr.. In 1770 keerde hij even terug naar Padua om zijn, op dat moment doodzieke leraar Tartini tot aan zijn dood toe te verzorgen. In datzelfde jaar en 1771 beleefde hij het optreden van Wolfgang Amadeus Mozart tijdens zijn eerste reis naar Italië. In 1778 volgde hij een uitnodiging uit Sint-Petersburg. In Nardini's werken is het invloed van Tartini herkenbaar. De versieringskunst van Nardini is gedocumenteerd in een 1793 gepubliceerde uitgave van Jean-Baptiste Cartier L'Art du Violon met Nardini-sonates met de Adagios brodés (versierde Adagio's). Composities
Publicaties
Externe link
 Zie de categorie Pietro Nardini van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Discografie
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
